Tamam gerekçeler yerinde ama davanın da bir ciddiyeti var. Maddi-Manevi Tazminat davaları aynı sebepten doğuyor. Bu itibarla da dava süresince aşağı yukarı aynı konular tartışılıyor. Bu kadar serbest bir alan bırakılırsa örneğin. derdest bir davamız var ve burada aynı taraflar arasında haksız fiilden kaynaklanan bir alacak tartışılıyor. İş karar aşamasına gelmiş, baktık olmuyor, taraflar da nasıl olsa aynı deyip, hiç alakasız bir dava mesela Tapu iptali davasına dönüştürebilecek miyiz davamızı? Bu kadar serbest ve geniş yorumun da hukukun saygınlığını zedeleyeceğini düşünüyorum.

Manevi tazminatlara ilişkin paranın alım gücünün düşmesi ve yıllar sonra ele geçen miktarın çok düşük kalmasının sakıncasını anlıyorum ama çözüm bir usul hukuku kavramını sınırlarının ötesinde zorlayarak değil, başka türlü bulunmalı.