|
|
|
|
|
|
Düşünce konusunda yazılanların bir kısmını yukarıya alıntıladım; 'düşünce' kavramı bazen ciddi, bazen şaka yollu ele alınmış. Düşüncenin genel kültürümüzdeki yeri konusunda bir iki ekleme de ben yapmkak istiyorum:
Düşünme Allah kerim,
Düşünmeden söyleme,
Akıllı düşününceye kadar deli oğlunu evlendirir,
Akıllı düşünesiye kadar deli bayram eder,
Evvelinde düşünmeyen sonunda pişman olur,
Ölümü ne kadar çok düşünürsen o kadar iyi yaşarsın,
Akıllı söylemeden düşünür, akılsız düşünmeden söyler,
Sarhoş ayılınca düşünmeye varır,
Züğürt olup düşünmektense, uyuz olup kaşınmak yeğdir,
Müflis olup da düşünmekten ise uyuz olup kaşınmak yeğdir,
(Kaynak: Metin Yurtbaşı, Türkisches Sprichwörterlexikon)
Nedir üzerinde tartıştığımız bu DÜŞÜNCE?
Hepimiz düşünce kavramı konusunda aynı şeyleri mi düşünüyoruz?
Türkçe'de 'Düşünenlerin Düşüncesi' diye bir deyim vardır; nasıl anlamamız gerekiyor bu deyimi? Düşünmeyenlerin düşüncesi yok anlamında mı, düşünmeyenlerin düşüncesi olamaz anlamında mı, yoksa düşünmeyenlerin düşüncesi değersizdir anlamında mı?
Diyelim ki ben 'düşünmeyenlerin düşüncesi' dedim, doğru mu peki bu dediğim, olur mu düşünmeyenin düşüncesi?
Var mı düşüncenin ne olduğunu bilen?
Saygılarımla
|
|
 |
|
 |
|
Ben de düşünceyle ilgili sözlere bir ekleme yapmak istiyorum: SONUNU DÜŞÜNEN KAHRAMAN OLAMAZ...
Sizin eklediklerinizden de en çok "Züğürt olup düşünmektense uyuz olup kaşınmak daha iyidir." i beğendim.
Türkçe'de "Düşünenlerin düşüncesi" diye bir deyim olduğunu bilmiyordum. Düşünmeyenlerin düşüncesine gelince... Düz mantıkla, elbette düşünmeyenin düşüncesi olamaz. Pekii bu bir anlamda düşüncesizlik mi demek? Düşüncesizlik demekse... Düşüncesizlik düşünmeyenlerin düşüncesi midir? Yoksa düşünenin sadece kendini düşünmesi midir? Hatta düşüncesiz insan o kadar düşüncesizdir ki en çok kendini düşünür...
Düşünce konusunda ki düşüncelerime gelince de... Bazen düşünmemek istiyorum. Düşünmemek için duvara bakıyorum. O zaman da düşünmemek için duvara baktığımı düşünüyorum. Pekii ya aslında düşünen ben değilsem. O zaman düşündüğüm için boşa böbürlendiğim gibi, düşünmemek için de boşa uğraşıyorum demektir. Ben beni düşünenin düşüncesiyim belki sadece... Sadece bir yanılsamayım belki de...
Bilemiyorum, bilemiyorum...
Eskiden din konusunda çok düşünürdüm. Bu konularda derin bilgisi olan bir arkadaşım, yeterli alt yapıya sahip olmadan düşünürsem kafayı yiyebileceğimi ve yanlış düşüneceğimi söylerdi. Yani düşünce var düşünce var... Belki de düşünmeyenlerin düşüncesi budur...
NOT:
Ben olmayınca bu güller bu serviler yok.
Kızıl dudaklar, mis kokulu şaraplar
yok.
Sabahlar, akşamlar, sevinçler tasalar
yok.
Ben düşündükçe var dünya,
ben yok o da yok.
Hayyam ...