Ne kadar az biliyor ve düşünüyorsan o kadar mutlusun. Ben buna kısaca " Ne kadar ağaçsın(!) o kadar mutlusun" diyorum.

Bu taktirde akıllı insanın da düşünen olmasına rağmen, düşündüğünün üstüne düşünenden daha mutlu olması lazım. Daha mutlu olan insan daha etkindir.

Hem, düşündüğünün üstüne düşünen insan olmak faaliyete son verebilir çoğu zaman. Mesela. Bir şey almayı düşünürsünüz ve onu alırsınız. Ama almayı düşünmenizin üstüne düşünürseniz ona ihtiyacınız olmadığına da karar verebilirsiniz ve almazsınız.

Peki düşündüğünün üstüne düşünen insanın ilk düşündüğü yanlışken ikinci düşündüğü doğruysa o zaman daha etkin olmaz mı? Almayı düşünmüyordu ama bir daha düşündü aldı.

Sanırım alışverişe çıkmak istiyorum.

Acaba verdiğiniz tarih aralıklarına göre biz geriye mi gidiyoruz. Bana uyar. Çünkü ben ilk çağ insanı olmaya razıyım. Ama o koşullarda.