Sinavlardan dolayi cevap yazamadim kusura bakmayin.

Yok, bulduk ama yeri 'arkamizda birakmamak' icin, 15. st.den doner donmez birine sorduk.

Aslinda o telefon konusmasinin tek dumuru o degildi. Yazip yazmamak arasinda kalmistim ama isim vermedigimden yazabilirim sanirim.

Simdi arkadasimizi ilk aradigimizda, ne yapiyorsun demistik, iki gun sonraya sinavi oldugunu ve ders calistigini soylemisti. Sonra iste bu adres sorma, tarif isi vs, iyice anlattiktan sonra Cansu, 'tamam tesekkurler, bulamazsak biz seni yine arariz' dedi.
Gelen cevap ikimizi de sasirtti:
-Yok aramayin, ders calisiyorum ben.


Biz kapattiktan sonra, 'bu da Amerikalilasmis', 'acaba biz de bir yil sonra boyle olur muyuz ki', 'yok ya mumkun degil' vs yorumlari yaptik ama ikimiz de sasirmistik boyle bir terslemeye. (Bu arada Amerikalilar gercekten boyle, ne dusunuyorlarsa direkt o, karsi tarafa ayip olur mu, nezaket vs hicbir sey dusunmuyorlar, isin guzel yani, yine ABD'lilere karsi biz de artik o sekilde davraniyoruz. Mesela ben ev arkadasimla oldukca rahatim bu konuda, aslinda kasmamak guzel. Ama iste bizim adetlerimize aykiri birsey! )

Neyse, biz yeri bulduk, arkamizda biraktik mi diye birine sorduk, o gun konserin ertelendigini ogrendik, geri donus yoluna cikmistik ki, bizimki yine aradi. 'Buldunuz mu, merak ettim' diye... Biz kapattiktan sonra yine yorumlar giristik: 'aay, dayanamadi', 'bizim de Turk oldugumuzu hatirladi, icine oturdu, vicdan azabi cekti', 'yazik ya, dusunceli cocuk', 'neyse tam kaybetmemisiz onu' vs..