Mesajı Okuyun
Old 10-10-2009, 00:21   #30
Münzevi

 
Varsayılan

Aşk Katili

“Ben gidiyorum” dedi,
Kadın alışkındı avdete
Nasılsa gidip gelecekti adam
Hep öyle yapmıyor muydu zaten
Durup dinledi
Adam devam etti
“Gelmek istersen gel.
Ama gittiğim yerde isteneceğini düşünmüyorum!”
Kadın taşkındı hem de şaşkın
Demek “balyoz yemek” dedikleri bu olmalıydı.
Kapıyı çarpıp çıktı adam,
Arkasında bacaklarına sarılı kadını orada öylece bırakarak.

Sakaryalı “İnsan bir gün döneceğini düşünerek kapıyı asla çarpıp çıkmamalı” derdi.
Öyle ya, bir gün dönünce hangi yüzle tekrar tıklayacaktı aynı kapıyı.
Beklemek güzel değildir hayır, beklemek çok ağırdır,
Ümit mi etsen isyan mı bir kısır döngüde sıkışıp kalırsın.
İçten içe kemirir bir şey, gün geçtikçe erirsin,
Allah’ın her günü , her gecesi sancıdan,
Adım atacak yer yoktur kan, irin ve gözyaşıdan
Ne haldesin diye soran olmaz,
Çocukken bir yere çarptığımızda ver elini öpeyim geçsin der ya büyükler
Büyüyünce artık öpen olmaz,
Ögrenirsiniz iyileşmeyen yaranızla yaşamayı .

Kış bitti, yaz bitti ve derken hazanda çıkageldi adam,
“Yeniden başlasak” dedi titrek bir sesle,
“Unutamadım seni, dahası senden sonrakilerle senin gibi olmadı
Herşeyimi kaybettim senden sonra, bir tek sen varsan,
Seninle tekrar zenginleşirim elimi tutup kaldırırsan”
Başını kaldırdı kadın, gözlerini çiviledi adama
“Aşkımın katili oldum ben!
Ve bir katille de evlenmek isteyeceğini zannetmiyorum”
Hayır hayır bu olamazdı söyleyeceği
Pişman olmuş birine karşı kelimeleri daha itinayla seçmeliydi
“Artık bir deprem daha yaşarsam bu sefer öleceğimi biliyorum,
Hayatı ince bir ipeğe bağlı böcekle de geçmez ki hayat”
Arifti, hemen anlamıştı ne dendiğini
“Peki ama görüşelim oldu mu, iyi olduğunu bilmek istiyorum”
Zaten kimselerle küs kalamazdı kadın.

Pişman mıydı acaba, durdu düşündü.
Değildi, bilakis olmadığı kadar huzurluydu
Başkası olsa yine aynısını yapardı ve yapacaktı
Biraz da hiç yaşamadığı sultanlığın keyfine bakacaktı
Adamın arkasından öylece bakarken dökülüverdi ince dudaklarından
“Beni aldatan erkeği bile affederim de,
Hiç affım yoktur evlendiğine pişman olan herifle
Kimsesizliğimi yüzümde şamar gibi patlatan ‘pişmiş’e.”


5 Ekim 2009
Anerley
Puresoul