Mayıs!

Adını bereket Tanrıçasından alan yazın selefi
İşte bugün o mucizenin sene-i devriyesi
Sevdim de yarattım dedi, kenh-i mahfuz idi
Kırdı, yıktı...işte bozguncunun ta kendisiydi.

Hani derler yıldızlar hep kayar ,
Öyle olsa olur mu arkadaşları, gökteki yıldızlar
Velev ki melek olsam yine arşı bırakır, tuttuğun yol tutarım,
Bende istihza yok, şaştığıma şaşanlara şaşarım!

Notalarını besteliyorum etnik bir müziğin,
Siz insanlar, kırmayın trampetini çekirgenin
Kendim gelemedim, hani çok özlerdim ya,
Küçük bir pakete sarıp geldim kendimi sana.

Heyhat mumlar yakmaz beni...çoktan eridim
Zulmette kaldım kah düştüm, ışığı gördüm kah yüceldim
İlmek ilmek aktım şimdi dibindeyim mumun
Görememen bundan, yaklaştırsan da zuhurun.

Ya Rab, aşkını haketmek için ne yaptım,
Oysa ben bir hiçtim, varlık elbisesini giydirdin,
Ben Belkıs gibi yanıldım, elbisemi kaldırdım
Sense bana seni seveni, senin de sevdiğini sevdirdin.


Iste gördüm onu! Kıran tuvalet, gözlüklüydü sevgili
Baş öğretmen gibi tahtada anlatıyordu dersi
Hoyratça nışanladı harflerini bana,
Akşam olup ta güneş guruba kavuşunca.

Taptuk gibi beklerim, velakin Emre değilim,
Yunus girerse ağzımdan, incitmeden severim
Vasla dair niyazım; ne ben senden once irtihal edeyim,
Ne Rab benden once kabzetsin ruhunu , acınla bileneyim.

3 Mayıs 2009
Anerley

Puresoul