>>> > >Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk
kez.... Biri tıpta
>>>okuyordu,
>>> > >öbürü
>>> > >mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan sonra, bir
kere, bir kere, bir kere
>>>daha
>>> > >karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı
duraktan, aynı otobüse
>>> > >bindiler.
>>> > >Gençtiler, çok genç... Birbirileriyle konuşacak
cesareti bulmaları
>>>biraz
>>> > >zaman aldı ama sonunda başrdılar. İkisi de her
sabah otobüse
>>>bindikleri
>>> > >semtte oturmuyorlardı aslında. Delikanlı
arkadaşında kaldığı için o
>>> > >duraktan
>>> > >binmişti otobüse, kız ise ablasında.... Sırf
birbirilerini görebilmek
>>>için,
>>> > >her sabah erkenden evlerinden çıkıp, şehrin
öbür ucundaki o durağa,
>>>onların
>>> > >durağına geldiklerini, gülerek itiraf ettiler
bir süre sonra...
>>> > >
>>> > >Okullarını bitirince hemen evlendiler.
Mutluydular hem de çok
>>>mutlu...
>>> > >Bazen
>>> > >işsiz, bazen parasız kaldılar ama öylesine sıkı
kenetlenmişti ki
>>>yürekleri
>>> > >ve elleri hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın
sonunu zor getirdikleri
>>>günlerde
>>> > >de ünlü bir doktor ve ünlü bir mimar
olduklarında da hep mutluydular.
>>>Zaman
>>> > >aşımına uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen,
banka hesabında para
>>>kalmadığı
>>> > >için ya da tam tersine o hesabı daha da kabarık
hale getirmek uğuruna
>>> > >bitip-tükeniveren sevgilerden değildi
onlarınki... Günler günleri,
>>>yıllar
>>> > >yılları kovaladıkça sevgileri de büyüdü,
büyüdü... Tek eksikleri
>>> > >çocuklarının olmamasıydı. Zorlu bir tedavi
sürecine rağman çocuk
>>>sahibi
>>> > >olmayınca, "bütün mutlulukların bizim olmasını
beklemek, bencillik
>>>olur"
>>> > >diyerek devam ettiler hayatlarına. Çocuk
yerine, sevgilerini
>>>büyüttüler...
>>> > >"Senin için ölürüm" derdi kadın, sımsıkı
sarılıp adama ve adma
>>>"Hayır,
>>>ben
>>> > >senin için ölürüm" diye yanıt verirdi hep...
>>> > >
>>> > >Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not
görürdü kadın, "Bir
>>>tanem,
>>> > >kütüphanenin ikinci rafına bak...."
Kütüphanenin ikinci rafında başka
>>>bir
>>> > >not olurdu, "Mutfaktaki masanın üzerine bak ve
seni çok sevdiğimi
>>>sakın
>>> > >unutma" Mutfaktaki masadan, salondaki dolaba
sevgi dolu notları okuya
>>>okuya
>>> > >koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet
çiçek, kimi zaman en
>>>sevdiği
>>> > >çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla
karşılaşırdı... Aldığı
>>> > >hediyenin ne olduğu önemli değildi zaten....
>>> > >
>>> > >Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne
kadar yoğun olursa olsun
>>>hep
>>> > >birbirlerine ayıracak zaman buluyorlardı
bulmasına ama kırklı
>>>yaşların
>>> > >ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya
karar verdiler. Adam,
>>> > >hastaneden
>>> > >ayrıldı ve muayenehanesinde hasta kabul etmeye
başladı. Kadın da
>>>mimarlık
>>> > >bürosunu kapadı ve sadece özel projelerde görev
aldı. Artık daha
>>>fazla
>>> > >beraber olabiliyorlardı. Bir gün sahilde
dolaşırken, harap durumda
>>>bir ev
>>> > >gördü kadın, üzerinde "satılık" levhası asılı
olan. "Ne dersin, bu
>>>evi
>>> > >alalım mı?" dedi adama. "Bu viraneyi yıktırır,
harika bir ev yaparız.
>>> > >Projeyi kafamda çizdim bile. Kocaman terası
olan, martıları
>>>kahvaltıya
>>> > >davet
>>> > >edeceğimiz bir deniz evi yapalım burayı..."
"Sen istersin de ben hiç
>>>hayır
>>> > >diyebilirmiyim?" diye yanıt verdi adam.
"Amerika'daki tıp
>>>kongresinden
>>> > >döner
>>> > >dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa
olsun, burası bizimdir
>>> > >artık...."
>>> > >
>>> > >Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri
halde, ayrılmaları zor
>>>oldu
>>> > >adam Amerika'ya giderken. Her gün, her saat
konuştular telefonla.
>>> > >Gözyaşları
>>> > >içinde kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç
gün sonra, kocasında
>>>bir
>>> > >tuhaflık olduğunu fark etti kadın. Eskisi kadar
mutlu görünmüyor,
>>> > >konuşmaktan kaçınıyordu. Onu neşelendirmek
için, sahildeki evi
>>>hatırlattı
>>> > >ve
>>> > >çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç beklemediği
bir cevap aldı:
>>>"Canım, o
>>> > >ev
>>> > >bizim bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi
unut..."
>>> > >
>>> > >Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara
daha da acı, daha da
>>> > >çekilmez
>>> > >gelir. Kadın, hiç sevmedi bu beklenmedik
misafiri. Derdini söylemesi
>>>için
>>> > >yalvardı adama, "Senin için ölürüm, biliyorsun,
ne olur anlat" diye
>>>dil
>>> > >döktü boş yere... Yıllardır sevdiği adam,
duyarsız ve sevgisiz
>>>biriyle
>>>yer
>>> > >değiştirmişti sanki. Ona ulaşmaya çalıştıkça,
beton duvarlara
>>>çarpıyordu
>>> > >kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu
yüreği...
>>> > >
>>> > >Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün
hayatının birlikte
>>>geçtiği
>>> > >arkadaşına dert yanarken, "Artık dayanamıyorum,
sana söylemek
>>>zorundayım"
>>> > >diye sözünü kesti arkadaşı. "O, seni aldatıyor.
İş yerimin tam
>>>karşısındaki
>>> > >restoranda genç bir kadınla yemek yiyiyor her
öğlen. Sonra sarmaş
>>>dolaş
>>> > >biniyorlar arabaya...."
>>> > >"Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu
yalanları" diye bağırdı kadın.
>>>Onca
>>> > >yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla
suçladı.... Ertesi gün, öğle
>>>vakti
>>> > >o restoranın hemen karşısında bir köşeye sindi
sessizce ve peri
>>> > >masallarının
>>> > >sadece masal olduğunu anladı... Kocasının
eskiden aynı hastanede
>>>çalıştığı
>>> > >genç çocuk doktorunu tanıdı hemen. Bazen
evlerinde ağırladıkları
>>>kadına
>>> > >nasıl sarıldığını gördü adamın...
>>> > >
>>> > >Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp,
bazen ağlayarak, bazen
>>>ona
>>> > >sımsıkı sarılıp bazen de yumruklayarak haykırdı
suratına her şeyi.
>>>İnkar
>>> > >etmedi adam. Zamanla duyguların değişebildiği,
insanların orta yaşa
>>> > >geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir şeyler
geveledi ağzında ve
>>> > >bavulunu
>>> > >alıp gitti evden. Kapıdan çıkarken, "son bir
kez kucaklamak isterim
>>>seni"
>>> > >diyecek oldu ama kadın, "defol" dedi
nefretle...
>>> > >
>>> > >İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk
hikayesinin böyle son
>>>bulmasına
>>> > >kimse inanamadı. Arkadaşlarının desteğiyle
ayakta kalmaya çalıştı
>>>kadın.
>>> > >Adamın, sevgilisiyle birlikte Amerika'ya
yerleştiğini öğrendi. Bazen
>>>yalnız
>>> > >kaldığında, onu hala sevdiğini hissedince,
ağlama nöbetleri
>>>geçiriyor,
>>> > >aşkın
>>> > >yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan
nefretin alması için
>>>dua
>>> > >ediyordu.
>>> > >
>>> > >Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu
söylenen zaman bile,
>>>kadının
>>> > >derdine çare olamamıştı. Bir sabah, ısrarla
çalan zilin sesiyle
>>>uyandı.
>>> > >Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü.
"Sen, buraya ne yüzle
>>> > >geliyorsun" diye bağırmak istedi ama sesi
çıkmadı. "Lütfen, içeri
>>>girmeme
>>> > >izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi
genç kadın. Kanepeye
>>>ilişti
>>> > >ve
>>> > >zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı:
"Hiçbir şey göründüğü gibi
>>>değil
>>> > >aslında. Çok üzgünüm ama o bir saat önce öldü.
Geçen yıl Amerika'daki
>>> > >kongre
>>> > >sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir
senelik ömrü kaldğını.
>>>Buna
>>> > >dayanamayacağını, hep söylediğin gibi onunla
birlikte ölmek
>>>isteyeceğini
>>> > >biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için,
benden sevgilisi rolünü
>>> > >oynamamı istedi. Ailesine de haber vermedi.
Birlikte Amerika'ya
>>> > >yerleştiğimiz yalanını yaydı. Oysa ilk
karşılaştığınız otobüs
>>>durağının
>>> > >karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve
kurtulacağına
>>>inanıyordu
>>>ama
>>> > >olmadı. Gece fenalaşmış, bakıcısı beni aradı,
son anda yetiştim. Sana
>>>bu
>>> > >kutuyu vermemi istedi..." Gözlerinden akan
yaşları durduramayacağını
>>> > >biliyordu kadın. Hemen oracıkta ölmek
istiyordu. Eline tutuşturulan
>>>kutuyu
>>> > >açmayı neden sonra akıl edebildi. İtinayla
katlanmış bir sürü kağıt
>>> > >duruyordu kutuda. İlk kağıtta, "Lütfen bütün
notları sırayla oku bir
>>>tanem"
>>> > >diyordu... Sırayla okudu; "Seni çok sevdim",
"Seni sevmekten hiç
>>> > > vazgeçmedim", "Senin için ölürüm derdin hep,
doğru söylediğini
>>>bilirdim."
>>> > >"Fakat benim için ölmeni istemedim" "Şimdi bana
söz vermeni
>>>istiyorum."
>>> > >"Benim için yaşayacaksın, anlaştık mı?" son
kağıdı eline alırken,
>>>kutuda
>>> > >bir
>>> > >anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son kağıtta
şunlar yazılıydı:
>>> > >"Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre
yaptırdım. Kocaman
>>>terasta
>>> > >martılarla kahvaltı ederken, ben hep seni
izliyor olacağım....