bir kadındı dün gece,
attı tuttu nutuklar,
güneş doğduktan sonra,
hayalimi tutuklar!...

olduğum yerde saydım,
karanlık bir dehlizin,
içine doğru kaydım...

güneşi içenlerin,
ateşden köprülerden,
ileri gecenlerin...
yüreğini anladım,
ereğini anladım...
göz yaşının içinde,
sanki yere damladım!...

duyan olmadı beni,
beklediğim duraktan,
alan olmadı beni...

kaldırımlarmış dostum,
birde sokak lambası...
dokunma yüreğime,
sanki atom bombası...

sözçüklerin içinde,
kacıp gizlenebilsem...
biraz izlenebilsem...
anlatamam halimi...

sözçük yetersiz kalır...
kalemle defterimi,
benden sonra kim alır?..


akdevrim.15..02.2015.İstanbul.zeytin burnu,firaristan