Sayın Ayşegül Kanat'ın aksine ben doğuştan engelliyim.[sakat değil] hiç yürüyemediğim için onun gibi "keklik gibi sekerekte" yürüyemedim.Ama kendime güveniyorum,insanlarla konuşurken gözlerinin içine bakabiliyorum,başımı yere eğmiyor yukarıya bakıyorum,karşıdakine tebessüm edebiliyorum.
İnsanca davranışlar içinde "dokunmak" ;dostluğun,sevginin,aşkın,tüm güzel duyguların bir ten'den diğer ten'e ulaşma yoludur.
Kucaklaşmak ise ayni duyguların dikey ifadesidir.Altında iyi niyet yoksa harika birşey.