merhaba,
taraflar anlaşarak boşanmışlar, boşanan eşlerden kadın olanı yekdiğerine süresiz nafaka vermeyi kabul etmiş, bu da boşanma hükmünde yer almış, öyle mi, durum buysa sorunuz Medeni Kanunun 144 ve 145. maddeleri ile ilgili. 144. maddenin başlığında sözü edilen yoksulluk nafakasını erkeğin kadından alabilmesi için kadının refah içerisinde bulunması gerekir. eğer boşanma davasında böyle bir durum olmamasına karşın, sırf boşanmayı sağlayabilmek amacıyla kadın, eşine süresiz olarak nafaka vermeyi kabul etmiş ve bu hükümde yer almış ise, kadın daha sonra açacağı dava ile, "o tarihte refah içerisinde değildim, zorda kaldım, bu şartı kabul ettim" demek suretiyle otomatik bir biçimde nafakanın kaldırılmasını talep edemez. çünkü olay taraflar arasında hakim hükmü ile kesin hükme bağlanmıştır, tarafların yeniden o noktaya dönerek bu hükmün geçerliliğini tartışmaları mümkün değildir. ancak 145.maddenin son fıkrası nafaka vermeyi gerektiren sebin ortadan kalkması ya da nafaka borçlusunun mali gücünün önemli ölçüde eksilmesi halinde nafaka veren açacağı bir dava ile bu nafakanın kaldırılmasını isteyebilir. keza nafaka alan tarafın nafaka almasına sebep veren boşanma ile yoksulluğa düşme durumu, boşanma ve nafaka hükmünün kesinleşmesinden sonra ortadan kalkmış, yani nafaka alan erkek, nafaka almasını gerektiren yoksulluk durumundan kurtulmuş olabilir. o takdirde de nafakanın kaldırılması yahut azaltılması yolunda dava açılabilir. ancak tüm bunları anlaşma taslağını verdiğiniz hakim daha önceden değerlendirip anlaşmayı uygun bulmama konusunda takdir hakkına sahiptir. kadının erkeğe yoksulluk nafakası vermesi pek alışılmış olmadığından hakim, bu anlaşmanın hangi şartlarda yapıldığını, nafaka taahhüdünde bulunan kadının gerçekten de refah içerisinde olup olmadığını baştan araştırmalı, aksi kanaate varırsa bu anlaşmayı onaylamıyarak gerekli değişiklikleri taraflara önermeli, kabul edilmediği takdirde anlaşmalı boşanma isteğini reddetmelidir.
başka bir husus daha var, eğer boşanmaya yol açan olaylarda kadın ağır kusurlu ise erkeğin kadından hem manevi ve hem de maddi tazminat isteme hakkı vardır. bu olaylar manevi tazminatı gerektirir, sizin belirttiğiniz olaydaki gibi erkeğin kişilik haklarını ağır şekilde ihlal eder mahiyette ise o takdirde erkek, karısından manevi tazminat isteyebilir. ancak manevi tazminata, sizin belirttiğiniz şekilde süresiz ve periyodik bir nafaka şeklinde hükmedilmesi mümkün değildir. peşin ve toptan bir seferde olmak kaydı ile hüküm verilmesi gerekir. işte hakimin bu noktada taraflar arasında varılan anlaşmadaki böylesi bir kabulü değerlendirirken, olayı nafaka değil bir manevi tazminat isteği ve bunun karşılanması olarak değerlendirmesi, bu nedenle de anlaşmaya müdahale ederek manevi tazminatı gerektiğinde sermayeleştirmek suretiyle bir seferde karşı tarafa ödenecek biçimde taraflara öneride bulunması yerinde olur. aksi hal, tarafların anlaşmadan beklediği yararları ihlal eder kanaatindeyim. saygılarımla...

12-12-2000 23:43:17