Saatler süren ceza yargılamalarına hepimiz tanık olmuşuzdur. Ancak bu upuzun sürenin çok büyük bir bölümü duruşmada hazır bulunanların söylediklerinin hakim tarafından katibe yazdırılması ile geçer.
İşin kötü tarafı yazdırılan aslında tam olarak söylenen de değildir. Tanığın, sanığın, avukatın söylediklerinden hakim ne anlıyorsa duruşma tutanaklarına geçen genelde o olur. "ne kadar bilirsen bil söylediklerin karşındakinin anlayabildiği kadardır" prensibi bu durumlarda bazen acımasız bir biçimde karşımıza çıkabilmektedir. Söylenenle duruşma zabıtlarına geçen arasındaki korkunç farkı ne yazık ki iş işten geçtikten sonra anlayabiliyoruz.
Söylenenlerin yazılması kadar basit bir işlemi duruşma zamanını -hem de önemli bir bölümünü- çalan bir hırsıza, ve işlemin yapılma biçimini söylenenlerin anlamını değiştiren bir tercümana çeviren bu yargılama tekniğinden kurtulmamız gerekmiyor mu sizce de.
Ve bu teknik, yani hakimin avukatın savunmaları dahil olmak üzere her cümleyi özetleyerek ve kendi anladığı biçimde üstelik kendi cümleleri ile yazdırması temyizi anlamsız hale getirmiyor mu?
Ülkemiz şartlarında sürekli uzayan bazen bir çok hakim değiştiren yargılamalarda dosyayı devralan hakim kendisinden önceki duruşmlarda yaşananlar hakkında doğru fikir edinebilecekmidir?
Yargılamayı anlamsız bir biçimde uzatan, sonuçlarına etki eden bu sistemin yerine duruşma salonlarında ses-görüntü kayıt sistemi kurulması ve duruşma sonralarında kaydedilen verilerin görevliler tarafında yazıya çevrilmesi adalete çok ciddi katkı sağlar diye düşünüyorum. Dava dosyaları duruşma kayıtlarından ve kayıtların yazıya çevrilmiş hallerinde oluşturulduğunda bir sonraki hakim veya temyiz incelemesi tam anlamı ile yapılabilir.
Aynı sistemin karakollarda da uygulanması gerektiğine inanıyorum.
Saygılarımla