Bir konu açmak istedim, bugünlerde aklıma takılıyor sıklıkla.

Meslektaşlarımın pek çoğunda, özellikle de daha genç nesilde ve kendi yaş grubumda, anlam veremediğim bir düşünce ve bilgi-birikim mülkiyetçiliği görüyorum.

Ben ömrümce, bilgi ve birikimlerini paylaşmaktan çekinmeyen, uzmanlık alanlarını herkesin paylaşımına sunan meslektaşlarıma hayranlık duydum ve her zaman böyle olacağıma dair kendi kendime de söz verdim.

Telefonla bana ulaşan meslektaşlarımdan, hatta dış kapının mandalı konumundaki insanlardan, niyetleri temiz ise naçizane bilgimi, bildiğim kadarı ile paylaşmaktan hiç gocunmadım.

Peki niçin ,örneğin sitemizde hep aynı insanlar soruları cevaplıyor diye sormaktan kendimi alıkoyamıyorum?

Bizzat tanıyıp belli alanlarda çok iyi hukukçular olduğunu bildiğim arkadaşlarımın bile hiçbir paylaşımı olmadığını ve sadece "ihtiyacım olduğunda okurum, geçerim." şeklinde bir yaklaşım sergilediklerini gördükçe gerçekten paylaşım yoksunluğu duygumuza üzülüyorum. Bu biraz bencilce değil mi sizce de?

Bilgiyi paylaşmak bu kadar mı zor ve sakıncalı... Ya da bizlerin bilmediği bir sır mı var bu işin altında?