Lafa karışmaya hiç düşünmüyordum ama Son yazılanları okuyunca düşündüklerimi yazma gereği duydum:



Daha önce bir yerde yazmıştım yine aynı yazıyı tekrarlıyorum:

Alıntı: " Özgürlüğün ne olduğuna ya da ne olmadığına dair ilk düşünce, kafamda, “robot adam” diye bir filmi izlediğimde oluşmuştu.Bir robotun ‘insan’ olmaya çalışırken aslında özgür olmaya çalıştığını, insan olmakla özgür olmanın aynı şeyler olduklarını o filmi izlerken görmüş, anlamıştım. İnsan olmak, özgür olmak… Çünkü, Doğa, kurduğu ekosistemler aracılığı ile her şeyi kontrol ediyor. Tek bir şeyin dışında: İnsan. İnsan Doğanın kontrolünden kurtulup “İnsan” olmuş.Bazıları buna evrim diyor. Doğadaki diğer canlılara baktığımızda doğanın onlar üzerindeki kontrolünü rahatlıkla görebiliriz.Ancak, İnsan, iki ayağının üzerine çıkıp beynini kullanabilen bir canlı olduğunda özgür olmuş, İnsan olmuştur. Bu homosapiens olma sürecinde özgürlüğün en önemli sonucu ise İnsan’ın kendini fark etmesi, “ kendini bilmesi”dir.Ya da şöyle de diyebiliriz: Kendini fark etmesi asıl özgürlüğü oldu. Bugüne kadar özgürlüğü sözlük anlamıyla; serbest olmak, hiçbir kısıtlamanın olmaması olarak anladık, algıladık.Ama bana öyle geliyor ki bu tanımlama özgürlüğün gerçek anlamını tam karşılamıyor. Şöyle bir mantık yürütelim: İnsan’ı İnsan yapan şey bilinçli olması.Ayrıca ne demiştik: İnsan olmak, özgür olmak. O zaman; özgürlüğün koşulu, bilinç. Yani, düşünmek,bilmek,fark etmek,anlamak,anlamlandırmak… Özgür olmak, serbest olmak tanımlaması başka nedenlerle geçerli değil gibi: öncelikle şunu diyebilirim ki var olan, anlamı olan her şeyin sınırı vardır. Varlık sınırla anlam kazanır.Sınır olmasa varlık olmaz. Aynı şeyleri canlılık içinde söyleyebiliriz : Canlı tanımı,niteliği gereği “ölmek”zorundadır. Ölmese, canlı denmez.Demek ki, kısıtlamalardan,sınırlamalardan öte, bilinçle alakalı bir anlamı olmalı özgürlüğün. Evet, doğanın kontrolünden kurtulup özgürleştik, özgürleşmesine ama, bunun bir bedeli var: AHLAK Özgür olduğumuz için seçme hakkımız var; seçme hakkımız olduğu içinde seçtiğimiz şeyden sorumluyuz. Zorunlu olduğumuz şey için sorumlu değiliz;ama sorumlu olduğumuz şey için zorunluyuz.Bir ironi… Özgürüz ama yaptığımız, seçtiğimiz şeylere dikkat etmek zorundayız.Yani zorunluluktan, kontrolden kurtulup özgür olduğumuz için mutluyuz;ama özgür olup sorumlu olduğumuz içinde kaygılıyız."