Ne desem?Üzülsem mi sevinsem mi?Koskaca bir yıl.Yıl kelimesi her ne kadar 3 harften oluşsada karşılığı 365 gün 6 saat.Hayatımızdan kopup gidiyor işte göz göre göre.El sallamak düşüyor bize.Arkamıza dönüp bakmasakta neler birikti yüreğimizde.Şimdi yeni umutlar yeşeriyor ömrümüzde.Ben üzülüyorum oysa yeni yılın gelişine sevindiğim yıllar geri kaldı sanki.Üzülüyorum çünkü yaşlanıyorum.Yüzümdeki çizgiler sanki biraz daha belirginleşiyor.Yeni canlar getirmek bile zor geliyor dünyaya.Her geçen gün vahşet daha da hayatımızda haberlerin ilkini gazetelerin sürmanşetini aldığı gibi yerini alıyor.Biz mi canileşti yaşam mı bilemiyorum.Üzgün yüzler daha birçok sanki.Oysa umut oldukça insan insanlıktan nasibini alır.Ahh bir de amaçlar,keşkeler,çünküler neresinden tutsan elinde kalan tümceler.Belki de bugün o gün belki de şu an o an.Sil baştan yaşamak için.Herşeyi sil baştan.......Korkuyorum oysa ölesiye hemde....