Eşim avukat, üstelik aynı büroda çalışıyoruz.
Bunun çok çok büyük avantajları yanında dezavantajları da olduğunu söylemeliyim.
Aynı dili konuşuyoruz.Bir dava yada hukuki mesele ile ilgili birbirimizin yorumunu almadan işlem yapmıyoruz.İş paylaşımı ise duyulan güven sebebiyle mükemmel işliyor.
Malumunuz avukatlık mesleği güven ilişkisidir.Bu güven hem mesleğinizi icra ederken hemde konusu "Sır" olan meselelerin hallinde çok önemli..
Gün içinde iş yoğunluğundan birbirimizi görmediğimiz dahi oluyor.Takıldığım konuda,kendim kadar güvenebileceğim birine danışmak, fikir almak inanılmaz güzel!..
Büro içinde karı-koca olduğumuzu iş disiplinimiz sebebiyle unutabiliyoruz da!
Bu durum ise yine olumlu sonuçlar doğurabildiği gibi olumsuz sonuçlar da doğurabiliyor.Gerginlik,stres dolu bir işin arkasında meslektaşının sana yaklaşımı ile eşinin yaklaşımı arasında fark mutlaka vardır.Eşim,sevgili eşim bu ayırımı öyle güzel ayarlayabiliyor ki,aynı mesleği paylaşmaktan duyduğum haz doruklara ulaşıyor.Hatalar-kusurlar olmuyor mu?Tabiki oluyor.Fakat yine saygı-sevgi olan bir ortamda hangi hata örtülmez ki!!!
Dezavantajlarına gelelim.
Çocuklarımız ,"Tapu İptali" davası dediğimizde "Tescili " diye ekleyecek kadar bilgi sahibi oldular neredeyse
Eve taşınan günlük olaylar sebebiyle özellikle akşam yemeklerinde çocuklar seslerini duyurabilmek için,biz birbirimize seslerimizi duyurabilmek için epey bağırır olduk.Hatta bu öyle bir hal aldı ki evde herkes bağırarak konuşmaya başladı!
Eh tabi çocukların ikisi de avukat olmak istiyor
Yani anlayacağınız,aynı dili-sevgiyi-hoşgörüyü paylaşan eşlerin aynı meslekte olması hem birlikteliği daha keyifli kılıyor hemde paylaşımı arttırıyor.
Bu arada aynı soruya aslında eşimin cevap vermesi lazım....
Düşünsenize,sabah-öğle-akşam -gece aynı insanla üstelik hiç bir kaçamağın yapılamadığı neredeyse işte dahi gizli saklı hiç bir şeyin kalmadığı bir ortamda hayat nasıl oluyor?
Dünyaya tekrar gelsem yine avukat olan eşimle evlenmek isterdim.