'Teşekkürler' deyişinin yanlış olduğunu duyduğumda, bunun neresi yanlış olabilir diye çok sormuştum kendime...
Teşekkür kelimesi şükran kelimesinin çoğuluymuş halbuki.
Yani çoğul bir kelimeye tekrardan bir çoğul eki eklemenin yanlışlığı...
İkinci şaşkınlığım 'güle güle' ve 'hoşçakal'ın kullanımına ilişkin oldu. Bunların farklı durumların kelimeleri olduğunu öğrendim.
Giden, kalana 'hoşçakal' , kalan da gidene 'güle güle' demeliymiş. Ne kadar ince bir dilimiz var.

'Eş' ve 'karı' sözcükleriyle ilgili açıklamalar olmuş.
Vakti zamanında bir felsefe hocamız tam da bu konuda şaşırtıcı bir açıklama yapmıştı.Kelimeleri aynı olmamakla beraber içeriği şöyleydi :
-Estetik felsefesinde gerçeklerin değil estetik duygunun önemi fazladır çocuklar. Çünkü gerçekler estetik olmayabilir. Birlikte olduğunuz kadına 'eşim' dediğinizde bu estetik bir deyiştir,hoşa gidendir. Halbuki 'eş' ne kadar da aşağılayıcı bir sözcük, o benim eşim mi? Benim benzerim mi? Dengim mi? Hayır hayır! O kendi kişiliği olan, benimle eşleştirilemeyecek, kendine özgü bir kişilik...
Şimdi 'karı' yada 'karım'ı ele alalım. Kulağa ne kadar kaba ve ne kadar estetik dışı geliyor,öyle değil mi?
Ama kelime incelendiğinde 'karışmaktan' , 'bir olmaktan' gelir,demişti...