T.C. YARGITAY
2.Hukuk Dairesi
Esas: 1999/13396
Karar: 1999/13106
Karar Tarihi: 30.11.1999

BOŞANMA DAVASI - TARAFLARIN ANLAŞARAK BOŞANMALARI - KADININ KENDİSİ İÇİN HİÇBİR NAFAKA TALEP ETMEDİĞİNİ SÖYLEMESİ - YOKSULLUK NAFAKASI İSTEĞİNİN REDDİ GEREĞİ

ÖZET: Taraflar anlaşarak boşanmışlardır. Davacı (kadın) 21.3.1995 günlü ifadesinde herhangi bir ayırım yapmadan (kendim için hiçbir nafaka talep etmiyorum) demiştir. Bu sözler Medeni Kanunun 144. maddesinde ifadesini bulan yoksulluk nafakasını da kapsar. Gerçekleşen bu duruma karşısında yoksulluk nafakası isteğinin reddine karar verilmesi gerekir.

(743 S. K. m. 144)

Dava: Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Karar: 1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delilerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalınnı müşterek çocuk S.'nın nafakasına yönelik temyiz itirazları yersizdir.

2- Davacı hakkında hükmedilen yoksulluk nafakasına ilişkin temyize gelince;

Taraflar anlaşarak boşanmışlardır. Davacı (kadın) 21.3.1995 günlü ifadesinde herhangi bir ayırım yapmadan (kendim için hiçbir nafaka talep etmiyorum) demiştir. Bu sözler Medeni Kanunun 144. maddesinde ifadesini bulan yoksulluk nafakasını da kapsar. Gerçekleşen bu duruma karşısında yoksulluk nafakası isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, delillerin değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.

Sonuç: Temyiz edilen hükmün 2. bentte gösterilen sebeple yoksulluk nafakası yönünden BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan yönlerinin ise ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine oybirliği ile karar verildi. 30.11.1999

Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları