Dairelerin yek diğerini yalanlayan, yanlışlayan veya çürüten deneyimlerini her türlü kaygıdan arınarak terk etmeleri zorunludur. Biricik olmaklık, hukukun ülke sınırları içinde yeknesak uygulanmasını sağlayan klasik ödevi anımsamak ve ona sadık kalmakla ölçülür. Yargıtay'ın kristalize olmuş, içtihatlar hiyerarşisinin zirvesine oturmuş, kıskandıran, imrendiren deneyimlerle eylemesi zorunludur. Aynı konuyu farklı yorumlayan deneyimlerin etkili, verimli ve saygın olabilmesi demokratik bir ortamda yarışarak billurlaşmasına bağlıdır. İçtihatların yarışması doğaldır ancak hukukun mesafe alması, önünü görebilmesi, sürpriz kararlarla arasına mesafe koymasını, anlık içtihatların disipline edilmesini zorunlu kılar. Sürpriz karar yasağı, her yargı otoritesini etkisine alan, habis huylu deneyimlerin gelişi güzel hüküm sürmesini önleyen bir diyalojik ilkedir. Dileğimiz, yargıtay dairlerinin hukuku iki ara bir derede bırakan mütereddit ve yarını olmayan kararlardan koruyan bir içtihat anlayışında sebat etmesidir. Hukukun kuşku ve duraksamalara debelenmeye icbar etmek, hiç kimsenin yararına değildir. Toplum ve birey nefesini tutmuş, kürsüden özgürlükleri perçinleyen, hakları güvenceye alan, istikbal vaat eden gür ve kararlı bir ses beklemektedir.