Kışın ayazı yüzümüzü dalarken, baharın gelmesini bekledik. Kardan adamlarla avunduk, soğuğa kızdık, kısa süren kış güneşi canımızı sıktı, kabanların , ceketlerin ağırlığından kurtulmak istedik. Söylendik durduk kışa. Sanki biz konuşunca gidecek de. Bazı insanlar yüreklerindeki soğukluğu kış mevsimine bağladı. Bazıları ise kendi içinde baharı yaşadı.

Güneş nazlı yüzünü göstermeye başladı. Cemrelerle haber gönderdi. Geliyorum dedi. Önce havaya, sonra suya, toprağa düştü. (Sırasını hep karıştırırım.) Sarı saçlarını göstermeye başladı bahar. Karşı koyamayacağımız güzel saçlarını. İçimizi ısıttı. Yağmurlarla besledi bizi bazen. Ne yapacağımızı gösterdi. Usul usul yağmak mı, yoksa coşmak, dağılmak mı istiyorduk? Ağladık yağmurla, güldük, coştuk, uyandık, sevindik, doyduk.

Toprağa geldi sıra. İçinde sakladığı binbir türlü filizi salıverdi yeryüzüne. Her noktadan başka bir yaşam fırladı. Badem çiçekleri mutlu etti bizi. Nedense? Menekşelerin moru gözümüzü boyadı. Haylazlıkları bahar yaptırdı. Karar vermeyi bekleyenler coşkulu kararları bu mevsimde verdi. Aşıklara yüz verdik. Göz kırptık. Salındık yeryüzünde. Açıldık.

Bahar bitti. Açan çiçekler soldu. Yağmur ya afet gibi yağar artık, ya bereket gibi. Bütün ağaçlar, bitkiler meyveye döndü. Çoşup şımarırken meyvesiz kaldık yine bir baharda.

Sevdiğim bahar gidiyor. Çok kısa sürdü bu sefer. 2 günlük bahar olur mu hiç? Bana bu kadar yüzünü gösterdi. Yetmedi. Vurdu geçti yine. Olsun. Alışkınım ben. Kaç bahar kaç yaz geçti bu yürekten? Hepsi de farklı bir yüzle. Avunma zamanı...

Çilek.
Manavdan, pazardan, marketten aldıklarınıza çilek mi diyorsunuz siz? Çileği basit bir meyve gibi görmeyin sakın! Baharın bıraktığı bir hediyedir o. Avuntu. Bahçeniz yoksa, bulun. Dalından bir çilek koparın. En büyüğüne heves etmeyin. Orta karar olsun. En büyükleri tatsız olur çünkü. Koklayın. Tatlı kokusunu içinize çekin. Seyredin sonra. Narindir çilek. Sıkıştırmayın, ezmeyin. Zarar vermeyin. Güneşte bekletmeyin, suyunu çektirmeyin. Yaralamayın. Bir seferde ağzınıza alın. Isırmayın. Dil koku alır mı hiç demeyin. Çilek yerken farkedersiniz ağzınızda dağılır kokusu. Yumuşak, serin, tatlı. Çok yemeyin. Bıkacak kadar asla. Pudra şekeri, krema ile de denemeyin. Sadece çilek yiyin. Ağaç altında, mümkünse bir su kenarında.

Baharı uğurladım. Şimdi çilek yeme zamanı. Teselli etsin yine beni. Oyalasın. Bir hafta evimin içi çilek koksun. Toplarken, ayıklarken düşüneyim.

Bu hafta sonu kahvaltıya daha tam soğumamışken kızarmış ekmeğin üzerine tereyağı, çilek reçeli sürüp oğlumun tabağına koyduğumda, oğlumu şımartayım. O mutlu olsun. Gece gibi siyah gözleri gülsün.

Ben mutlu olayım.

Bahar bitti, gitti. Yeni baharları beklemeye başlama zamanı.