Alıntı: Yazan Nur Deniz Bu bahçede çok oyalandım. Fidanlar gördüm taze ve canlı. Ağaçlar gördüm kökleri derinlerde. Birkaç çalı parçasına takıldım, elbiselerim yırtıldı. Güller vardı güzel kokan, dikenler vardı kanatan. Şımarık çocuklar, uslu kardeşler, ağır ağabeylerde vardı bahçede. Bitip tükenmez nehirler de vardı. Bir damla su bulamadığım çöller de. Gölgesinde dinlendiklerim, dinlerken huzur bulduklarım var. Uçurtmalar var rengarenk, palyaçolar var ne güldüğü belli ne ağladığı. Gidenler var, kaybolanlarda. Gelenlerde var aslında, gelmek isteyenlerde. Uyuyanlar, uyanıklar, uykulu gezenler, erken kalkanlar, geç yatanlar var. Uyandıranlar da bir başka. Hoplayan zıplayan, sessiz duran, fısır fısır konuşan, bağıran, heyecanlı ve komikler de var bu bahçede. Sinirliler cabası. Her yerde notlar var iliştirilmiş gözümüz görsün diye. Çalışan kızlar var elinde kalem kağıt. Tembel oğlanlar da var bazen çalışıp, bazen işten kaçan. Mızmızlar var oraya buraya serpiştirilmiş. Yaklaştıkça cıyaklayan. Uzaklaştıkça ağlayan. Küstüm çiçekler var bir de. Adı üzerinde. Kaktüsler var. Çok zaman geçti, çevreme bakarken dalmış gitmişim. Zamanı unutmuşum. Büyümüş de küçülmüşüm. Çok bilmişim. Dilimdeki kemiği aldırmışım. Nefesimi kesmiş ne söyleyeceğimi unutmuşum. Yorulmuşum. Bana müsaade bahçıvan. Ben bir nefes alımı dinlenip geleceğim. Belki Belki de sessiz bir kuytu bulup, gözlerimi denize karşı kapatıp, serin bir havada uykuya dalarım.

Yazım hatalarını görmezden gelirsek, güzel yazı. Bir de sonunu sevmedim, umarım yanlış anlamışımdır.