Geçen haftalarda Aydın Adliyesi'nde Asliye Ceza Mahkemesi'nde "Yargılamanın Yenilenmesi " talebim ile ilgili olarak bir dizi olay yaşadım.

Sanık annemdi.
Ama bunu uzun süre kimseye söylemedim.

Mahkeme hakimi,tüm gün süren duruşmadan sonra dosyayı mütalaa için derhal Cumhuriyet Savcısı'na göndermişti.Mağduriyetimi anlatmak için görevli savcı Sayın Feridun Mirzabey'in yanına girdim.

Beş sayfa dilekçeme kısaca gözgezdirdi.Bu arada ben kararın yanlışlığının sebeblerini özetledim.Savcı Bey "Lütfen oturun avukat hanım,ayakta kalmayın" dedi.Tedirgindim.Koltuğun köşesine iliştim.

Bu arada bana sıcak bir şey içmeyi teklif etti.Şaşırdım ve istemedim.Israr etti ve bir çay ısmarladı.Çayı beklerken aralıksız gülümsüyor ve bir yandan dilekçeye bakıp diğer yandan beni dinliyordu.

Bu arada sayın savcı,ilk sayfanın arkasına mütalaa yazmaya başladı.

Ben mütalaanın olumsuz olduğunu düşünmeye başladım ve bir kere daha bu sefer daha canlı bir sesle, yeni delil varolmasından,karara dayanak olan evrakın sahteliğinden .... bahsetmeye devam ettim.

Sayın savcım "Anladım avukat hanım, itibar ediyoruz " dedi.

Ben konuşmasını tam anlayamadığımdan yine konuşmaya devam ettim.

Bu kere daha yüksek sesle "Avukat hanım size itibar ettik,lütfen çayınızı için " dedi.

Ne demekti bu "Avukata itibar etmek " ?

Hem bunca yıldan sonra "Nerden çıkmıştı bu sözcük?"

Yani kısaca anlamamıştım.

Bir yandan canhıraş bir sesle yine konuşmaya devam ediyordum ki,yine gülümseyerek "Avukat hanım,tüm dilekçeniz ve beyanlarınıza itibar ettim,yani doğru olduğunu kabul ettim,mütalaayı yazıp derhal gönderiyorum " dedi.

Teşekkür edip,yanından ayrıldım.
Hala konuşmayı düşündükçe gülümsüyorum.

Bu kadarla da kalmadı.Sayın Asliye Ceza Mahkemesi hakimi Sayın Engin Ünver'in yanına çıktım.Beni görür görmez gülümseyerek "Avukat hanım,dosyayı inceledim,infazı durdurdum ve kaleme verdim" dedi.

Aklıma geldikçe hala gülümsüyor ve gıyaplarında saygıyla eğiliyorum.