Sn.Katılımcılar,

Görevini yerine getirmiş bir katılımcı olarak artık konuşma hakkım vardır herhalde.

Başlıktan ve açılıştan algıladığım kadarıyla hedef, hukuk dünyasında kullanılan dilin tartışılacağı bir ortam yaratmak olmalıydı; ama ayrıntılar daha çok tartışılmış durumda. Bense ana konuyla daha ilintili bir içerik üzerinde konuşmak isterim: Hukukçuların konuşma ve yazışma dili neden yazılı metinlere zincirlenmiş, onların peşinden sürüklenmektedir?

Tıp dünyasındakilerin yazılarında hemen her türlü yabancı sözcük bulunmaktadır. Buna karşın; bu sitede yazarken; Türkçe, üstelik olanak ve bilgilerim çerçevesinde de en özünü kullanmaya özen gösterdiğim ortadadır. Öte yandan; burası hukukçuların sitesidir, kendilerine kurdukları dünyada yazışırken zorluk çekmek elbette istemezler, benim de bunu beklemem anlamsız diye düşünerek; bazen yanımda sözlükle okumaya razı geliyorum. Ama buna hayret etmemek elimde değil. Çoğu hukukçu kullandığı sözcüklere hiç özen göstermiyor. Sanırsınız ki 1924 anayasası için çıkartılmış içtihatların diliyle düşünüp yazıyor. Bunu ürkütücü buluyorum; çünkü bu koşullar altında yasaların dilinin düzelmesi mümkün değil. Halbuki; benim bildiğim kadarıyla her yurttaşın yasaları bildiği, okuduğu ve anladığı varsayılıyor; cezaların verilebilmesi için de bu zorunlu. Kısacası; bizler 'Ne bileyim, yasada bu yazıyormuş; haberim yok!' diyerek cezadan kurtulamıyoruz. O zaman yasaların bizlerin anlayacağı açıklıkta olmalarını istemek hakkımız değil midir? Bu yetmez, ayrıca işlem ve belge adlarının da bizim anlayabileceğimiz sözcüklere çevrilmesi gerekmez mi? Yoksa, yasalar ve yargı sadece hukukçular için mi var?

Saygılarımla,