genellemeler yapmak haksızlıklara yol açar. bu açıdan %20 sınırı bir genellemedir.bunu açıklayacağım. yine belirtmek istiyorum ki burada tüm iibf'lileri savunmuyorum çünkü bu da bir haksızlık olur, sadece bu işin hakkını verebilecek olan ama şansı düşürülenlerden bahsediyorum.

açıklamaya çalıştığım,hukuk nosyonu fakültede alınan eğitimle kazanılmaz, ve bu iibflilerin önüne konulan bir engel olmamalıdır. çünkü her iki fakülteden olsun,alanda kendini geliştirmeyen, akademik bilgisini genişletmeyen, daha önemlisi hukuk bilgisini kavramada yeteneği olmayanlar bu nosyon bilgisini özünde taşıyamaz.

peki sınava kota koyarak idari hakim seçmek ne kadar işin özüne yöneliktir?yine fakülte farkına bakmadan: aynı sınavda, çok iyi ezber yaparak başarılı olan bir adayla, işin ruhunu kavramış diğer başarılı aday aynı mıdır, değildir...ama kağıt üzerinde bunlar eşittir.bu yüzden, hukuk nosyonuna sahip adayları seçmek,dolayısıyla kamu yararını gözetmek için bu kotalar ve adaylar arasında iibfli hukukçu ayrımı yapmak samimi olmayan bir uygulamadır...yetersizdir.
daha sınav aşamasında böyle bir ayrım yaratmak ilerde meslekte bir araya gelen iibfli ile hukukçu arasında gereksiz bir husumete yol açmaz mı, bu şekilde kamu yararı zedelenmez mi.çünkü öyle gözüküyor ki, bir hukuk fakültesi çıkışlı iibfli bir meslektaşı olduğunda buradaki tavrını meslekte de "sen bu işi bilmiyorsun aslında" tarzında devam ettirecektir...

bir avukat, "... iibflilerin en büyük eksiği idari yargının yerindelik denetimi yapmadığını bilmemeleridir" demiş. bu ve benzeri temel özellikler idari yargı alanında kendini geliştiren kişilerin daha ilk özümsedikleri nosyonlardır. bu sadece burada rastladığım bir örnek ve bunu kesinlikle o kişiye sataşmak için söylemedim.

tartışmalar uygulamaları şimdilik değiştirmeyecek.
yazmaktaki amacım hukuk çıkışlıların daha farklı açılardan bakabilmesini sağlamak.düşüncelerimi paylaştım. okuyan ve yorum belirtenlere teşekkürler.
herkese saygılar