Burdur Barosunun en genç avukatı olarak yaklaşık 2 yıldır büyük abi ve abla avukatlarla çalışmaktayım.

Barodan önce çok çekindim. Çünkü küçük bir ilçenin baro odası benim hakkımda ( o zamanlar hukuk fakültesinde öğrenciydim ve bir avukatın yanında çalışıyordum, stajer dahi olmayan birisi baro odasına alınmamalı diye!) kampanya yapıp, beni baro odasına almama kararı almışlardı. Bir daha beni o küçük baro odasına almayan avukatlarla hiç konuşmadım. ( Şimdi ben il merkezinde olduğum için zaman zaman karşılaşıyoruz ve yine konuşmuyorum onlarla)

Bu kötü tecrübeyle, çekinerek baronun odasında, duruşmalarımı beklemeye başladım. İlk aylar elbette çok fazla konuşmadık. Ama zamanla onlar beni, ben onları tandıkça onlar beni ben onları benimsedim.
Ve sürekli bana takılmaya başladılar. Çünkü en genç avukat bendim barodaki.
Barodaki meslektaşlarımın çoğunun çocuğu, bazılarının ise torunu yaşındayım. Siyasi görüşlerimiz, hayata, hukuka bakış açılarımız çok farklı.
Ama birbirimizin farklılıklarına büyük bir saygı göstererek, birbirimizi dinleyerek ve anlamaya çalışarak gırgır komedi günleri geçiriyoruz.

Hepimizin de aklında şu var; Baro odasına gitsek de şöyle bir iki laflayıp gelsek !

Bunu başarabilen bir baronun üyesi olmakla, baromuzda kayıtlı avukat abilerimi ablalarımı tanımakla kendimi çok şanslı görüyor ve bu durumdan büyük onur duyuyorum.


NoT: Baronun en genç avukatı olarak ünvanımı halen sürdürüyorum. çünkü yemin edip avukatlığa başlayanlar hemen askere gidiyorlar( ama bir gün bitecek bu saltanat ) , ve çay-gazoz-salep-kola ısmarlama sırası bana da gelecek