Bu da geçer.
Nelerin tabutuna çivi çakmadık ki;
nelerin dört koluna asılarak,
toprağa salmadık.
Hangi hançer yardı yüreğimizi ikiye,
hangi çalı yoldu benliğimizi,
hangi karanlık yordu gözlerimizi...
Bu da geçer.
Nelerin helvasını kavurup,
sütüne irmik katmadık ki;
nelerin kefenini biçerek,
kabrini dermedik.
BİZİ KİM YOLUMUZDAN ALDI,
KİM VAZGEÇİREBİLDİ Kİ;
Bu da geçer.
Biz doğruluğu öz bildik,
kitabı kitabına uyduranları,
köz bildik,
bileğimiz bükülüp,
başımız yere değmedi.
Paraya tamah edip de,
namerde boyun eğmedik,
-râin-e secde ederek,
-nâr- ı seçmedik.
Biz,
kitabımızı satarak,
Hak’dan vazgeçmedik.
''Zor''
olandır geçidi makbul...
BU DA GEÇER,
BU DA GEÇER
BU DA GEÇER
YA HÛ...
ÖZÜ SÖZÜ BİR OLABİLENLERE SELAM OLSUN