Gerçek bir itirafın can yakan bir duruma işaret edeceğinden, böyle bir itirafım olmadığı için mutlu olduğumu , zaman zaman yaptığım yaramazlıkları (ki hiç de az sayılmazzlar ) kendime saklamayı seçtiğimi , bunun dışında hayatımda olan hemen her şeyi ilgilisine dile getirdiğimden acı bir itirafa lüzum kalmadığını , duruşma tutanaklarında yanlış yazılan isimlere ciddi anlamda sinir olduğumu, insanların bazen sadece birşeyler yazmış olmak için mesaj gönderdiklerini, mesaj atmayı sevmediğimi halde mesaj almayı çok sevdiğimi, yine de hiç bir mesajı cevapsız bırakmadığımı, hafta sonu korkunçç bir dilekçe yazmak zorunda olduğumu vee bu konuda cidden muzdarip olduğumu, THS'nin hayatımda giderek daha önemli bir yere sahip olduğunu, Ahu'nun İstanbul'a taşınmasına çokk sevindiğimi, Jan D'arc'ın süper bir insan olduğunu düşündüğümü, daha söyleyecek çok şeyim olduğunu ama uykumun geldiğini ve buna sonra devam edeceğimi (fırsat olursa), bir de bu bölümde herkesin eğlenceli küçük bir oyun oynadığını ve bu oyundan zevk aldıklarını farkettiğimi İ.E.