T.C. YARGITAY

Hukuk Genel Kurulu
Esas: 2003/12-539
Karar: 2003/578
Karar Tarihi: 15.10.2003


ŞİKAYET DAVASI - TAHLİYE EMRİNİN İPTALİ İSTEMİ - ŞİKAYETÇİNİN İPOTEK TESİS TARİHİNDEN ÖNCEKİ TARİHLİ KİRA SÖZLEŞMESİNE DAYANDIĞI - TAHLİYE EMRİ ÇIKARILMASININ YERİNDE OLMADIĞINDAN ŞİKAYETİN KABULÜNÜN YERİNDE OLDUĞU

ÖZET: Şikayetçi noterce 29.12.1995 tarihinde tasdik edilmiş olan 1.1.1996 başlangıç tarihli kira sözleşmesine dayanmaktadır. Alacaklı banka lehindeki ipotek ise bundan daha sonra 20.6.1997 tarihinde tesis edilmiştir. Şikayetçinin ipotek tarihinden önce yapıldığı resmi bir belge ile belgelenmiş sözleşmeye dayanması karşısında, hakkında İ.İ.K. nun 135. maddesine göre tahliye emri çıkarılması yerinde bulunmadığı gerekçesine dayalı, şikayetin kabulü yerindedir.


(2004 S. K. m. 135)

Taraflar arasındaki <tahliye emrinin iptali (şikayet)> davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 3. İcra Tetkik Merciince şikayetin kabulüne dair verilen 11.7.2002 gün ve 2002/669-835 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 15.10.2002 gün ve 2002/19532-20963 sayılı ilamı ile, (...Tahliye isteyen banka 2. kat 204 nolu taşınmaz için tahliye emri göndermiştir. İcra Tetkik Mercii ise; 1.1.1996 başlangıç tarihli 103 no'lu bağımsız bölüme ilişkin kira sözleşmesi uyarınca şikayetin kabulüne ve tahliye emrinin iptaline karar vermiştir.

Tahliyesi istenilen bağımsız bölümün 204 nolu bağımsız bölüm olduğu gözden kaçılarak ve 103 nolu bağımsız bölüme ait kira sözleşmesine dayanılarak hüküm oluşturulması isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mercice önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davalı vekili

Hukuk Genel Kurulu Kararı

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Şikayet, İ.İ.K. nun 135. maddesine aykırı olduğu ileri sürülen tahliye emrinin iptali istemine ilişkindir.

Şikayetçi, kiracısı olduğu işyeriyle ilgili olarak, davalı tarafından İstanbul 6. İcra Müdürlüğünün 1998/710 esas sayılı dosyasından, İİK. nun 135. maddesi çerçevesinde, fuzuli işgal iddiasıyla tahliye emri gönderildiğini; oysa, önceki malikler ile kendisi arasında kira sözleşmesi bulunduğunu, dolayısıyla fuzuli işgalin söz konusu olmadığını, bu durumda tahliye emrinin İİK. nun 135. maddesine aykırı bulunduğunu ileri sürerek, tabiiye emrinin iptaline karar verilmesini istemiştir.

Davalı vekili, taşınmazın davalı Banka tarafından ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla yapılan icra takibi sonucunda alacağa mahsuben satın alındığını, ihalenin kesinleşmesinden sonra fuzuli şagil durumunda bulunan şikayetçiye İ.İ.K.nun 135. maddesi uyarınca tahliye emri gönderildiğini, bu Yasa hükmüne göre sadece ipotek tesis tarihinden önceki bir resmi belgeyle belgelenmiş sözleşmeye dayanılarak tahliye emrinin iptalinin istenebileceğini, şikayetçinin böyle bir belgesi bulunmadığını savunarak, şikayetin reddini istemiştir.

İcra Tetkik Merciince verilen; şikayetçinin noterce 29.12.1995 tarihinde tasdik edilmiş olan 1.1.1996 başlangıç tarihli kira sözleşmesine dayandığı, alacaklı banka lehindeki ipoteğin ise bundan daha sonra 20.6.1997 tarihinde tesis edildiği; şikayetçinin ipotek tarihinden önce yapıldığı resmi bir belge ile belgelenmiş sözleşmeye dayanması karşısında, hakkında İ.İ.K. nun 135. maddesine göre tahliye emri çıkarılmasının yerinde bulunmadığı gerekçesine dayalı, şikayetin kabulüne, tahliye emrinin iptaline dair karar, Özel Dairece yukarıdaki gerekçeyle bozulmuştur.

Merci, davalı Bankanın şikayetçiye iki ayrı tahliye emri göndermiş olduğu, bunlardan birinin 2. kat 204 nolu, diğerinin ise, giriş 1. kat 103 ve 105 nolu bağımsız bölümlere ilişkin bulunduğu; şikayetçi Sirketin dava dilekçesinde talebinin hangi bağımsız bölüme ilişkin olduğunu bildirmeksizin, sadece tahliye emrinden söz ederek dava açtığı ve yargılama sırasında dava dosyasına 103 nolu bağımsız bölüme ait, ipotek tarihinden önce düzenlenmiş ve noterce 29.12.1995 tarihinde tasdik edilmiş 1.1.1996 başlangıç tarihli kira sözleşmesini sunduğu, bu durumda İ.İ.K.nun 135. maddesine göre kendisine tahliye emri gönderilmesinin yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle, önceki kararında direnmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara Merci kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.

Sonuç: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA ve gerekli temyiz ilam harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 15.10.2003 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

(KAYNAK: Av. Talih UYAR)

Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programı