Elhan-ı Şita (Kış ezgileri,nağmeleri)


Bir beyaz lerze, bir dumanlı uçuş,
Eşini gaib eyleyen bir kuş
gibi kar
Geçen eyyâm-ı nev-bahârı arar. (eyyâm-ı nev-bahâr:İlkbahar günleri)

Ey kulûbun sürûd-ı şeydâsı,( Ey kalplerin divane şarkısı)
Ey kebûterlerin neşîdeleri,( Ey güvercinlerin şiirleri)
O bahârın bu işte ferdâsı: (Ferda:Yarın)
Kapladı bir derin sükûta yeri.( Kapladı bir derin sessizliğe yeri)
karlar
Ki hamûşâne dem-be-dem ağlar(Ki sessizce arasıra ağlar)

Ey uçarken düşüp ölen kelebek,
Bir beyaz rîşe-i cenâh-ı melek(Bir melek kanadının beyaz püskülü)
gibi kar
Seni solgun hadîkalarda arar.(Hadika:Bahçe)

…………….

……………..

Uçtunuz, gittiniz siz ey kuşlar;
Küçücük, ser-sefîd baykuşlar (Ser-sefid:Beyaz başlı)
gibi kar
Sizi dallarda lânelerde arar.(Lane: Yuva)

Gittiniz, gittiniz ey mürgan,(Mürgan:Kuşlar)
Şimdi boş kaldı ser-te-ser yuvalar,(Ser-te-ser:Baştan başa)
Yuvalarda -yetîm-i bî-efgan:- (yetim-i bi-efgan: Feryat etmeyen yetimler)
Son kalan mâi tüyler kovalar (mai:mavi)
karlar
Ki havâda uçar uçar ağlar.

………………

………………

Cenab Şehabettin