Alıntı: Yazan hukukmeraklısı Sayın Ayşegül Kanat'ın aksine ben doğuştan engelliyim.[sakat değil] hiç yürüyemediğim için onun gibi "keklik gibi sekerekte" yürüyemedim.Ama kendime güveniyorum,insanlarla konuşurken gözlerinin içine bakabiliyorum,başımı yere eğmiyor yukarıya bakıyorum,karşıdakine tebessüm edebiliyorum. İnsanca davranışlar içinde "dokunmak" ;dostluğun,sevginin,aşkın,tüm güzel duyguların bir ten'den diğer ten'e ulaşma yoludur. Kucaklaşmak ise ayni duyguların dikey ifadesidir.Altında iyi niyet yoksa harika birşey.

Merhaba, konuyu saptırdığınızı düşünüyorum:"Sakatlar" "engelliler" veya "özürlüler" le bağlantılı yazmamıştım. Bu üç terim, üç arkadaşımdan kendini anlatırken kullandıkları terimdir. Onların üçü de "bu terimlerin doğru olduğunu hangisini istersem onu kullanabileceğimi" söylemişlerdi. Kaldı ki bu üç terimle ilgili bir yazı yazmak isteseydim, farklı bir söylem kullanırdım.

Gelelim bana: Bir çok insanın "hükümet gibi kadın" dedikleri türdenim. "Sevmek, dokunmaktır" prensibini de savunurum. Ama ben toplumsallaşmanın ve toplumsal cinsiyetin biz kadınlara nasıl öğretildiğini ve nasıl sıkıntı çektiğimizi aktarmak istemiştim. Hiç de pasif ya da çekingen veya insanlardan korkan biri değilim. Saygılar

Not: Yaşama direncinizden dolayı da sizi kutlamak isterim. Herkes başaramaz bunu.