Dava tarihinde bir kısım alacakların yargılama sürecinde zamanaşımına uğrayacağı kesin zaten, iş ilişkisi 4 yıl 7 ay sürmüş,sonuçta kanun adaleti değil somut olay adaleti var,bilirkişi raporunu tanzim ettiği tarihte de bir kısım işçilik alacakları zaten zamanaşımına uğramış, bilirkişi raporuna karşı itirazlarda ise zamanaşımı definde bulunulmamış, bu sebeple biz de davacı taraf olarak davamızı ıslah ettik,şimdi davanın esasına girildikten, taraf delilleri toplandıktan, tanıklar dinlendikten, bilirkişi raporu da alındıktan, uzun bir yargılama süreci geçirildikten(tam 2 yıl), zaman, emek ve para harcandıktan sonra, karar aşamasına yaklaşıldığı sırada, davanın kaybedileceğinin ve yüksek bir tazminat ödeneceğini anlayan davalının yasal sürelerde ısrarla kullanmayı unuttuğu, atladığı, sustuğu zamanaşımı savunmasını şimdi yapması kötüniyetli bir davranış(HMK.m.182)değil midir?