''Yaşım olmıştır 65, o gün bu gündir, uyandığımda güneşi görmemişem, sabahın dürdünde, güzüm açıhtır.. ben ağayam, ağamın ağasıyam..etrafım ışık iti duludur ..'' 25 Eylül 2002-Dedo ağa'dan harfi harfine tıpkısı..

Bildiğimiz ağalara pek uygun bir tip değil Dedo ağa.. gerçekten ağa.. şalvarlı da değil, kravatlı da.. normal bir kumaş pantolon, üstünde temiz, ütülü ve son düğmesine kadar ilikli desensiz düz renk bir gömlek, üstünde yelek ve o kavurucu sıcağa rağmen ille de ceketli.. işinin başında, hem çiftçilik hem ticaret, üretim ama zarar da etse ağa!

Anlatımından aklıma işlenen ve esasen çok sevdiğim bir cümle idi.. Işık itleri !..'' o' na anlamını sormadım, zira anlamı içindeydi.. belliki, aydınlığa koşan, iyi gün dostu insanları kastediyordu..

Ne kadar doğru bir deyiş.. cuk oturan tabir.. ''Işık İtleri''

O günden sonra,sadece insanlara değil, köpeklere de bakar oldum.. ışık altında duranı- durmayanı seçebilmek, anlayabilmek için.. karanlıkta görmeye alıştığımız, bazen de korktuğumuz başı boş sokak köpekleri bile ışıkta değiller..ışığa uzaklar.. karanlıkta, kara görüntülü, sessiz yürüyen sokak köpekleri bile ''Işık İti'' değiller..


Işık itleri etrafımızda, yanımızda, başımızda..

Etrafınıza bir kez daha bakın, iyice bakın.. göreceksiniz ''IŞIK İTLERİNİ..''
Kim derse anadolu köylüsü cahildir, kültürsüzdür.. halt eder. Var mı bu kadar cuk oturan bir tabir..