Mesajı Okuyun
Old 06-06-2007, 10:54   #2
Yücel Kocabaş

 
Varsayılan

Mesken olan yerde oybirliğiyle karar alınmadan emlak komisyonculuğu işyeri açılamaz.

Kat mülkiyetli bir apartmanda 1 nolu mesken cinsli bağımsız bölüm maliki olan davalının kat malikleri kurulunca oybirliğiyle alınmış bir karar olmaksızın dairesini emlak komisyonculuğu şeklinde işyeri olarak kullandığı bilirkişi raporuyla saptanmış ve bu durum 634 sayılı yasanın 24. maddesinin 2.fıkrası hükümlerine aykırı görülmüş olduğundan,mahkemece bu bağımsız bölümün tapu kaydında yazılı olduğu gibi mesken biçimine dönüştürülmesi ne ve bununu içinde kendisine bir ay süre tanınmasına karar verilmesi doğru bulunmuştur.
( Yargıtay 5.HD. 03.03.1986 T. E. 1732 K. 2579 )

T.C.

YARGITAY

6. HUKUK DAİRESİ

E. 1997/650

K. 1997/838



Mahalli Mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.

Davacı vekili müvekkilinin kirada emlak alım satım işi ile uğraştığını, tahliye tehdidi altında olduğunu, kiralananda da aynı işi yapacağını iddia ederek taşınmazın tahliyesini istemiştir.

Davalı ihtiyacın samimi olmadığını, kiralananın gerek yer, gerek konum bakımından böyle bir işin yapılmasına uygun bulunmadığını savunmuştur. Mahallinde yapılan keşifte kiralananın mesken olduğu ve o şekilde kullanıldığı ve bu yerin emlak komisyonculuğu işine uygun olmadığı açıkça belirtilmiştir. Mahkemece bilirkişi mütalaası gözardı edilerek bu yerin emlak komisyonculuğu işine uygun olduğunun kabul edilmesi doğru değildir.

Kaldı ki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 24. maddesi uyarınca kiralananın emlak komisyonculuğu işi için kullanılması tüm kat maliklerinin muvafakatına bağlıdır. Davacı tarafından ibraz edilmiş herhangi bir belge olmadığı gibi böyle bir iddiada ileri sürülmemiştir.

İhtiyacın samimi olduğu kabul edilerek verilen tahliye kararı yukarıda yazılı nedenlerle hatalı görüldüğünden, hükmün bozulması icap etmiştir.

Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK'nun 428. maddesi uyarınca hükmün BOZULMAS
INA ve istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 3.2.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.