manevi tazminatın bölünebilir olmasının kötüye kullanılabileceğini düşünüyorum. sonuçta duyulan acı ve üzüntünün karşılığı talep ediliyor.
bir çok dosya bilirkişilere gitmekte, haksız fiilden dolayı bir manevi tazmiat talepli dava düşünelim, bilirkişi raporunda davalının haksızlığı hakkında görüş bildirmesinin ardından davacı tarafın ıslah edip daha fazla tazminat talep etmesi pek de mümkündür. sonuçta tazminatın zenginleşme aracı olmadığu hususunda herkes hemfikirdir.

zaten herkesin duyduğu acı ve üzüntü farklıdır, bu durumda bu acının bedelini bilirkişinin tespiti de pek mümkün değildir bence. bu yüzden şahsi görüşüm manevi tazminat davaları tam dava olarak açılmalıdır.