Alıntı: Yazan Av. Neslihan Lütfen... Bu soğuk havada, bir ayağını sürüyerek, iki bastonla yürümeye çalışan, elindeki poşette, büronun camından gördüğüm kadarıyla, evine ekmek ve yiyecek taşıyan, iki büklüm olmuş dedeyi görünce, şu andaki halime, yürüyen ayaklarıma, sağlığıma ne kadar şükrettiğimi, ne kadar şanslı olduğumu düşündüğümü bilemezsiniz. Beterin beteri var!

Haklısınız şükretmeyi bilmek çok büyük erdem, ama bazen öyle kötü hissediyoruz ki başkalarını görmüyor gözümüz