Karadenizli uçuruma düşmüş ama düşer düşmez bir dal bulmuş tutunmuş.

Akşama kadar bağırmış :
-Kimse yok miiii ? ... Kimse yok miiii?.... Kimse yok miii ?........

Kolları yorulmuş. Dal çatırdamaya başlamış. Ve sonunda bir ses duymuş:
-Yoruldun değil mi ?
-Sen kimsin ? Nerdesin ?
-Ben Allah'ım.. Her yerdeyim. Seni sabahtan beri izliyorum. Çok yoruldun ama bir kez olsun bana isyan etmedin. Sen benim sevgili kulumsun . Hadi bırak artık o dalı da seni cennetime alayım ....

Karadenizli bir an düşünmüş; sonra yine bağırmaya başlamış:

- Başka kimse yok miii ? Başka kimse yok miiii ??