Toprağa cemre düştü, toprak ısındı.
Nasırlı ayaklar buluştu toprakla.
Bir çiğdem çıkardı başını topraktan,
Uyandı böylece kış uykusundan.
Baktı güneşe, güneş bulutlardan öte.
..........
Bir cemre düştü yüreğime.
Çiğ damlalarına kırağı yağar da
Buz tutar gibi olur ya hani.
Duygularım buzdağı olmuştu sanki.
Eridi, kayboldu koca buzdağı.
Bu cemre bir afet, ateşten de öte.

Naime Özeren