güzel şiirleri okuyunca nazım hikmet'siz olmayacağını düşünüp siz şiir severlere bende güzel bir şiir armağan ediyorum:
"kocalmaya alışıyorum
dünyanını en zor zanaatına
kapıları çalmaya son kere
durup durmadan ayrılığa
saatler akarsınız akarsınız akarsınız
anlamağa çalışıyorum inanmayı yitirmenin pahasına
bir söz söyleyecektim ama söyleyemedim
dünyamda sabahleyin aç karnına içilen cigamın tadı
ölüm kendinden önce bana yalnızlığını yolladı
kıskanıyorum öylelerini
kocaldıklarının farkında bile değiller
öylesine başlarından aşkın işleri"
keyifli okumalar...
k