YARGITAY 10. HUKUK DAİRESİ KARARI
- Esas Numarası : 2001/607
- Karar Numarası : 2001/1457
Medeni Kanunun 545. maddesi gereğince mirasın reddi talebinde bulunduğunu ve Keşan Asliye Hukuk Mahkemesinin 1999/7 esas sayılı dosyada bu isteğin hüküm altına alındığını ileri sürdüğüne göre, öncelikle söz konusu kararın kesinleşip kesinleşmediğinin araştırılması ve şayet mirasın reddine dair bu karar kesinleşmiş ise mirası reddeden mirasçının bu sıfatla miras bırakanın borçlarından sorumlu olmayacağı dikkate alınarak, davalı Gülseren hakkındaki davanın reddine karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ KARARI
- Esas Numarası : 2003/16592
- Karar Numarası : 2004/224
dava, malvarlığı borçlarını karşılamaya yetmeyen mirasçının, alacaklılarını zarara sokmak amacıyla mirası reddetmiş olması ( TKM.557 ) sebebine değil; ret süresinin hitamından evvel, terekeye tesahüp edildiği ( TKM.m.550 ) bu sebeple ret hakkından mahrum bulundukları sebebine dayanmaktadır. Türk Kanunu Medenisinin 557. maddesindeki üç aylık hak düşürücü süre, bu maddeye dayanılarak açılan davalarda geçerlidir. Türk Kanunu Medenisinin 550. maddesine dayanan davalarda mirasın reddi kararının iptali, üç aylık hak düşürücü süreye tabi değildir. Mahkemece uyuşmazlığın esasının incelenip hasıl olacak sonuç uyarınca hüküm tesisi gerekir. Bu yön gözetilmeden nitelemede ve uygulamada yanlışlığa düşülerek davanın yazılı gerekçe ile reddolunması usul ve yasaya aykırıdır. ( Bkz.2.HD.`nin 2.11.2001 günlü 12845/15091 sayılı kararı )


YARGITAY 11. HUKUK DAİRESİ KARARI
- Esas Numarası : 2003/4788
- Karar Numarası : 2003/11837

MK.545. maddesi hükmü uyarınca ( Yeni M.K.605 md ) mirası red talebinin kabulüne ve tesciline karar verilmiştir. MK. 552. ve 553. maddeleri gereğince ( Yeni M.K.nun 612 ve 613. md ) ölenin en yakın tüm mirasçıları tarafından reddedilen miras, sulh mahkemesince iflas kurallarına göre tasfiye edilir ve artan da yine reddeden mirasçılara verilir. Bu durumda, reddin mahkemece kabulü ve tescile karar vermesi ile artık davalılar murisin borçlarından sorumlu olmayacaklardır.

YARGITAY 2. HUKUK DAİRESİ KARARI
- Esas Numarası : 2004/2731
- Karar Numarası : 2004/3608


stek, terekenin borca batık olduğunun tesciline ilişkindir. Ölüm anında tereke borca batık ise, miras kendiliğinden reddedilmiş sayılır. ( TKM.md.545 ) Bu davada bir süre söz konusu değildir. Mirasçılardan biri, mirası reddederse, bunun hissesi murisin vefatında hayatta değilmiş gibi diğer mirasçılara intikal eder. ( TKM.md.551/1 )

YARGITAY 20. HUKUK DAİRESİ KARARI
- Esas Numarası : 2001/1091
- Karar Numarası : 2001/10233


Taraflar arasındaki mirasın reddine ilişkin davada Denizli 4. Asliye ve 1. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belli edilmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:


>Dava, mirasın reddi istemine ilişkindir.

Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 98/344 E., 1999/193 K. sayılı kararı ile davacıların mirasın reddine ilişin açtıkları dava husumet yönünden red edilmiş, davacıların temyizi üzerine Yargıtay 2.H.D. 21.2.2000 gün 2000/1528 E., 2158 K. sayılı kararı ile ``mahkemece dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerektiği vurgulanarak ( M.Y. md. 549/son )`` görev yönünden bozulmuş, mahkeme bozmaya uyarak görevsizlik kararı vermiş ve karar kesinleşmiştir.

Bu kez davacılar 1. Sulh Hukuk Mahkemesine mirasın reddiyle ilgili dava açmışlar, Sulh Hukuk Mahkemesi 15.5.2001 gün 2000/167 E., 2001/506 K. sayılı kararla görevsizlik kararı vermiş, bu kararda temyiz edilmeyerek kesinleşmiştir.

Davacılar 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin görevsizlik kararına istinaden 4. Asliye Hukuk Mahkemesinde mirasın reddi ile ilgili yeniden dava açmışlar, mahkeme 2001/528 E. 771 K. sayılı karar ile ``Davanın görülme olanağı bulunmaması nedeniyle reddine, tarafların merci tayini için başvuruda bulunmakta muhtariyetine`` karar vermiş, bu karar temyiz edilmiştir.

Mirasın reddi davası ile ilgili Denizli Asliye ve Sulh Hukuk Mahkemelerince verilen görevsizlik kararları kesinleşmiştir.

H.U.M.Y.`nın 25/son maddesine göre, temyiz incelemesi sonucu kesinleşen yetki ve göreve ilişkin kararlar, davaya bakacak mahkemeyi belirler. Bu yasal hükümlerin doğal sonucu olarak, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin yukarıda değinilen kararı ile görevli mahkeme olarak Sulh Hukuk Mahkemesi gösterilmiştir. Artık davanın Sulh Hukuk Mahkemesinde bakılması zorunludur. Merci tayinine gerek kalmamıştır.

Bu nedenlerle, Sulh Hukuk Mahkemesinin görevli olduğu Yargıtayca belirlenmiş olduğundan, mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerekirken, hem işin esası ile ilgili hüküm kurması, hem de tarafların merci tayini için başvuruda bulunmakta muhtariyetine karar vermesi usul ve yasaya aykırıdır.



SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA 27/12/2001 gününde oybirliğiyle karar verildi.