Ayrıca özel hukuktaki müeyyideler, özellikle de tazminat ve hak mahrumiyeti hiçbir zaman cezai olma ve ödetme mahiyeti taşımazlar.Zaten ceza özel hukukun özüyle bağdaşmaz.Bunun dışında, zina yapmayı aklına koyan kişinin, zaten zina yaparak hiçe saydığı kişiden ayrılmasının ona verilecek bir ceza olarak telakki edilmesi mantık kurallarıyle çelişmek olur.Bu olsa olsa onu ödüllendirmek olur.Böylece herkes, anlık heveslerle, üzerinde ceza müeyyidesinin baskısını da hissetmeyeceğinden, toplumun çekirdeğini teşkil eden "aile" kurumunu yıkıcı bir fiile girişebilecektir.Zinanın suç olması ve cezalandırılması, iddia edildiğinin aksine, hem bu fiilin işlenmesinen önce kişiyi düşünmeye itecek ve kararsız kişi bunu yapmamak yolunu seçecek, hem de böylece aile kurumu korunmuş olacaktır.Bu fiili işlemede kararlı olanlar ise zaten hürriyetlerinden mahrum edilerek her zaman her istediklerini yapamayacaklarını öğrenmiş olurlar ve bu sayede cezanın "ıslah edici" işlevi de ortaya çıkmış olur.