Merhaba sevgili ve sayın meslektaşlarım benim derdim burada ki çoğu genç meslektaşlarımla aynı belki ama konu başlıkları ya çok eski ya da bana hitap etmedi o yüzden yeni bir konu açmak istedim.

2010 Selçuk hukuk mezunuyum 2011 ekimde resmen avukatlık hayatıma başladım biraz aileminde maddi desteği ile avukat olur olmaz büromu açtım babamlar birde araba çektiler altıma marka çantalar gezmeler boy göstermeler veeeeeeeeeee...bir gün masaldan uyandım...mesleki bilgi anlamında tecrübesizliğim bir yana fena değilimdir.Fakültemin hocalarına mesleğe başladıktan sonra daha çok saygı duydum çünkü Selçuk Hukukta çok iyi yetiştirildiğimize inanıyorum.

Sorun mu ?
Ben bayan avukatım bu işin getirdiği bir çok sosyal alanda erkek meslektaşlarım kadar esnek hareket edemedim.Kocasının getirdiği dosyalarla ihya olan arkadaşları gördükçe hasetlenmedim dersem yalan olur...

Avukatlıkta en önemli şey mesleki bilgi olduğu kadar sosyalite de ee bu olmayınca olmuyor işte...

Neyse sıkıntıları benden daha iyi bildiğinizi düşünüyorum.Lafı uzatmak niyetinde değilim...

Açmış olduğum büroyu 2.yılında kapatmak istiyorum.Üstelik artık tek derdim maddi olarak büroyu döndürüp döndürmemek değil bu meslek beni manevi olarak öyle sömürdü ki ( aylarca süren sancılı boşanma davalarını yeni büro sahibi olarak asgariden almak zorunda kalınca ) artık ayaklarım geri geri gidiyor müvekkiller arayınca türlü bahanelerle aramaları reddediyorum onları görmek istemiyorum ...dosyaları da adliyeyide ...hatta yıllarca hayalini kurduğum o sihirli elbise "avukatlık cübbe" mi bile giymek gelmiyor içimden ...

Anlayacağınız bu meslek benim için manevi anlamda tükendi...

Şimdi asıl sorum ben ne yapacağım kpss-A grubuna hazırlansam mı? başka bir şeyler mi denesem her şeydede sözlü mülakat torpil vs.. offf yine kısır döngüü ...

Ben ne yapacağım ?