Mesajı Okuyun
Old 26-10-2007, 18:21   #2
Gülümse

 
Varsayılan NY macerasının devamı

Ve uçak bulutlar arasından eyvah şimdi nereye inecek korkusunu körükleyerek havalalanını iniyor ve bir sürü zencinin koşuşturduğu hava alanından ilerliyor sonra bir yerde uzun sürü bekliyoruz. Pilot sanki söylenir gibi anons yapıyor kusura bakmayın yerimize park etmişler o yüzden beklemek zorundayız... Ardından herkez ayağa fırlayıp başüstü dolaplarından eşyalarını Amerika'lıların olumsuz bakışları altında alıp yerlerine oturuyorlar.. Gerçekten bunu yapan sadece Türkler.. Amerikalılara sistem ne yapıyorsan onları kesin kurallara uyan insanlar haline geliyorlar. Amerika basit ama zorunlu kuralların ülkesi.. Ama benim en hoşuma giden kural kimsenin birbirlerinin koruma alanlarına girmemesi..
Uçağın en sonunda oturduğum ve arka kapının açalmaması yüzünden uçaktan en son inmek zorunda kalıyorum. Ve gümrük sıranda Fransızlar ile girmek zorunda kalıyorum. Nasıl olduysa aynı uçakta seyehat ettiğimiz iki Türk arkamda kalıyorlar.. Fransız gençlerin kıkırdamaları ile arkamdaki acaba bize zorluk çıkartırları iki gencin arasında kalıyorum. Bu iki arkadaş kalacak bir yeri olmadığı için hesap yapıp duruyorlardı. Sonunda dönüp merak edilecek bir şey olmadığını sakin olmaların yeterli olduğunu belirtim. İkiside bir ağızdan "yok canım niye heyecanlanalım ki biz gayet iyiyiz" diye şiddet ile beni red ettiler. Ama ikisinin yüzleride korkudan bembeyazdı. İşin gerçeği insan sorguya çekileceği duygusu ile biraz huzursuz oluyor. Üstelik birde ingilizcen yetersiz ise.. Yeterli olsa ne yazar ki.. Karşındakinin korkunç aksanı senin anlamadığın bir ing haline geliyor.


Şaşkın şaşkın kalakalıyorsun.. Sonunda sıra bana geliyor. Amanım ben ing konuşuyorum. Hocam duysa gözleri yaşarır. Ama adam bir soru soruyor ben tüm sorabileceği soruları cevaplıyorum. Halbuki soru tek. Neden burada kalıyorsunuz.. Çünki oğlumun okuluna yakın. Onuları iki aydır görmüyorum çok özledim 6 gün sonra dönecegim.. Her zamanki gibi uçakta doldurduğum beyaz kartının adres bilgilerinden bir tanesi yanlış. Tatlılıkla düzeltiyor ve beni gönderiyor. En sona kalmanın en büyük yararı işte valizim tek başına başı dönmeş bir şekilde bir kaç valiz ile kardeş kardeş dönüp duruyor.