Mesajı Okuyun
Old 18-02-2019, 14:45   #3
Av.MC

 
Varsayılan

Merhaba üstadım,

Özellikle son üç haftadır mesleğimiz üzerine değişik düşüncelerle dolu olduğum bir zamanda yaptığınız bu paylaşımınız üzerine benim de mesleğin çok başında olmama rağmen söylemek istediğim şeyler, paylaşmak istediğim tecrübeler var.
Üniversite 2. Sınıf öğrencisi iken bir meslektaşımızın yanında staj yapmaya başladım ve bu şekilde her yıl gerek yaz stajları olsun gerek ders programım el verdikçe yarı zamanlı olsun aktif olarak çalıştım ve daha o zamanlar kararım kesindi: AVUKAT OLMAK.

Mezun oldum. Avukatlık stajı için başvurduğum hukuk bürolarından olumlu dönüşler aldım ve nihayetinde karar verip başladım ve çok severek, ofisi ve işleri benimseyerek çalıştım, birlikte çalıştığım meslektaşları da aynı şekilde ve hep olumlu geri dönüşler aldım hatta ruhsatımı bir an önce almamı ve onlarla devam etmemi istediklerini her fırsatta dile getiriyorlardı. Ancak bir süre sonra farklı alanlarda çalışmak istediğim fark ettim ve bu düşüncemi onlarla paylaştım. Önce biraz daha düşünmemi, çok yorulduğumu fark etiklerini bir süre izin yapmamın iyi geleceğini söyleyerek fikrimi değiştirmemi beklediler. Ancak sorun ne yorgunluktu ne izin. Ben sadece farklı alanları da staj dönemimde görmek ve meslek hayatıma bu doğrultuda yön vermek istiyordum ve elimdeki işleri tamamlayıp ayrıldım. O günden itibaren benimle iletişimi kestiler.

Diğer başvurduğum hukuk bürosundan da hemen kabul aldım ve stajıma devam ettim. Yine çok severek çalıştım. Aynı şekilde olumlu geri dönüşler aldım, aynı odayı paylaştığım meslektaşımın ben gelmeden önce biriktirdiği işler de dâhil verilen her işi birikmeden tamamlıyordum. Stajımı tamamlamak üzereyken kurucu meslektaş onlarla devam etmemi istediğini ve çalışmalarımdan memnuniyetlerini dile getirdi. Ancak aynı odayı paylaştığım meslektaşın yokluğumda sebebini hiçbir zaman bilemediğim bir şekilde sorun çıkarması sebebiyle aynı kurucu meslektaş bir hafta sonra stajyerlerle çalışmaya devam etmek istediklerini, büronun hacminin bir avukata daha ihtiyacı olmadığını belirtti.

Her zaman niyetim iki sene bir meslektaşın yanında çalışmak, gerek deneyim gerek maddi birikim sağlayarak kendi ofisimi açmaktı ancak mevcut koşullar sebebiyle bir anda karar verip kendi ofisimi açtım. Hiçbir zaman pişman olmadım açıkçası ancak üzgün olduğumu itiraf etmeliyim. Ben de bilmek isterdim ki, bir sorunum olduğunda, danışmam gerektiğinde telefonun ucunda bir üstadın olduğunu. Türk Hukuk Sitesine, sorduğum sorulara yorumlarını ekleyen, yanıtlayan değerli meslektaşlarıma sonsuz teşekkürler. Ancak bazen işimiz gereği anlık kararlar almak, uygulamak gerekebiliyor yeterli hukuki incelemeyi yapamadan direkt uygulama bilgisine ihtiyacımız olabiliyor ve telefonun ucu kapalı kapılar. Bu ve benzeri sebeplerle hata yapma korkum dolayısıyla stres düzeyim son noktalara ulaşabiliyor. Son dönemde kendimi mesleki dayanışma kapsamında çok yalnız hissettiğim için düşüncelerimi naçizane paylaşmak istedim.
Mesleki dayanışmanın, hangi yaşta olursak olalım meslektaş olduğumuzun bilincinde saygı ve sevgiyle paylaşımlarımızın arttığı, hevesimizin daim olduğu nice yıllarımız olsun dilerim.

İyi Günler.