Sözcükler de terketmiş beni. Şarkılara sığınmışım. Önce Theodorakis; beş kişiye ölümsüzlük vermem mümkün olsa, seçeceklerimden biri. Sonra Müzeyyen Senar; o kara kuru, sesi memleketinin dağından büyük kadın. En son "marche funèbre"; ölmeden doya doya dinlemeli. Geçiyor gece.

Geçiyor gece. İki gönlün bir olamadığı şu dünyada, nasıl başarmış da biraraya gelip yalnızlara ilaç olmuş bu iki karbon, altı hidrojen, bir oksijen? Buz gibiyken pencereden giren hava, bir buz daha attım. Karanlıkta çakmak alevi. Dumanlara sığınmışım. Sözcükler de terketmiş beni.

Sözcükler de terketmiş beni. Sokaklara sığınmışım. Poyraz bulutları, bulutlar yağmuru getirmiş; yağmur bana seni, sen yağmuru anımsatmışsın. "Ne olur ıslak ıslak"ı mırıldanıyorum ıslak ıslak, bu döngüde adım adım yitip gidiyorum. Geçiyor gece.

(17.04.2011)