Şüpheden sanık faydalanır ilkesi Disiplin Hukukunda da geçerlidir.

Danıştay 10.Dairesinin 27.10.1987 tarih ve 1987/2015 esas, 1987/1721 sayılı kararında (D.D. s.70-71, 1988,sh550) “Tutanakların incelenmesinden davacıyı teşhis yönünden oldukça çelişkili ifadeler taşıdıkları, davacının bu kişilerden para talep edip aldığı hususunda kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı anlaşılmaktadır. ………Bu durumda üstüne atılı disiplin suçunu işlediği hiçbir şüpheye yer vermeyecek biçimde kesin olarak ortaya konmadan, çelişkili ifadelere dayanarak davacının meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılması yolunda ki dava konusu işlemde hukuki isabet görülmemiştir.” (1) Gerekçesi ile aksi yönde tesis edilen işlemin iptaline karar verilmiştir.
Benzer şekilde Danıştay 10.Dairesinin 17.12.1985 tarih ve 1985/1991 esas, 1985/2137 sayılı kararında; “………..soyut iddialarla davacı hakkında tesis edilen meslekten çıkarma yolunda ki işlemde mevzuata uyarlık bulunmamaktadır.” (2) Şeklinde verilen karar ile de anlaşılacağı üzere hiçbir somut normda geçmemesine rağmen, İdare Hukukunun temel özelliği olan tedvin edilmemiş olmasından dolayı içtihatlar yolu ile anılan ilke Disiplin soruşturmalarında dikkat edilmesi gereken bir norm haline gelmiştir.

KAYNAK :
1-Dr. Mehmet SAĞLAM-Disiplin Suç ve Cezalarına İlişikin Esaslar ve Uygulaması-Mahalli İdareler Derneği-Ankara-2003-sh.218
2-Dr. Mehmet SAĞLAM-Disiplin Suç ve Cezalarına İlişikin Esaslar ve Uygulaması-Mahalli İdareler Derneği-Ankara-2003-sh.219