İcra daireslerinde yaşadığım olaylardan sadece birini anlatacağım, bence sorunun nedenini anlamak için yeterli olacaktır. Memura haciz masraf yolluğu veriyorum, para üstünü vermedi bozup getirmem lazımmış, elimi uzatıp parayı almak istedim bozup getireceğimi söyledim, masanın üzerindeki parayı bir panter gibi aldı, bana sert ve terbiyesiz bir şekilde gitmemi söyledi müdür göz ucuyla bize bakıyor, aslında herkes bize bakıyor, etrafıma baktım biri yapacağım şikayette olaya tanıklık eder mi diye ve o an gerçek sorunu keşfetme imkanım oldu; diğer avukatlar bırakın tanıklık etmeyi yüzlerinde pis bir gülümseme bir haz alma ifadesi vardı. Meslek onuru mu? Hepsi hikaye.
Avukatlığa daha ne kadar devam ederim bilmiyorum ama tek düşman var o da kendimiz. Saygı görmüyoruz çünkü çoğu avukat için saygı önemli değil, asla meslek onuru için gerçek anlamda birlik olmak mümkün olmayacak. Günü kurtaralım gelecek ne olacak boş ver, memurlar yarın döverek alır paramızı. Saygılar...