Alıntı: Yazan Av.Mehmet_Ali Danıştay İdari Dava Daireleri Genel Kurulunun 1993/65 E.No’lu ve 1993/208 K nolu,

T.C.

DANIŞTAY

İDARİ DAVA DAİRELERİ GENEL KURULU

E.1993/65

K. 1993/208

T. 11.6.1993

• ÖĞRETİM GÖREVLİLERİNİN GÖREV SÜRELERİ ( Uzatılmasında İdarenin Takdir Yetkisi )

• İDARENİN TAKDİR YETKİSİ ( Öğretim Görevlilerinin Görev Sürelerinin Uzatılmasında )

• ÜNİVERSİTE ÖĞRETİM GÖREVLİLERİNİN GÖREV SÜRELERİNİN UZATILMASI

2577/m.2

2709/m.125

2547/m.31


ÖZET : 2547 sayılı yasanın, 2880 sayılı yasa ile değişik 31 inci maddesinde, öğretim görevlilerinin, en çok iki yıl süreyle atamalarının yapılabileceği hükmüne yer verilirken, atamada, idareye takdir yetkisinin tanındığı ve üst sınırın iki yıl ile belirlendiği görülmektedir. Görev süresinin ne kadar uzatılacağı konusunda idareye tanınan takdir yetkisini ortadan kaldıracak biçimde ve görev süresinin iki yıl olarak uzatılması gerekliliğini ortaya koyarak, başka deyişle, bu süreyi bizzat saptamak suretiyle verilen idare mahkemesinin iptal kararında, Anayasanın 125/4 ve 2577 sayılı Yasanın 2/2 nci maddesine uyarlık görülmemiştir. İstemin Özeti: Ankara Üniversitesi Türk İnkilap Tarihi Enstitüsünde öğretim görevlisi olarak çalışmakta olan davacının 15.7.1990 tarihinde sona erecek olan görev süresinin 15.1.1991 tarihine kadar 6 ay süre daha uzatılması yolundaki 13.7.1990 günlü, 04022-71-8937 sayılı davalı idare işleminin iptali istemiyle açılan dava sonucunda, Ankara 7. İdare Mahkemesince verilen ve Danıştay Beşinci Dairesinin bozma kararına uyulmayarak, dava konusu işlemin iptaline dair ilk kararında ısrarına ilişkin bulunan 8.10.1992 günlü, E: 1992/1204, K: 1992/847 sayılı kararın, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi: M.C.
Danıştay Savcısının Düşüncesi: Ankara Üniversitesi Türk İnkilap Tarihi Enstitüsünde öğretim görevlisi olan davacının görev süresinin 15.1.1991 tarihine kadar uzatılması yolundaki işlemin iptaline ilişkin Ankara 7. İdare Mahkemesi kararının Danıştay Beşinci Dairesince bozulması üzerine anılan mahkemece verilen dava konusu işlemin iptali yolundaki ısrar kararının davalı idarece temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu`nun 49 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.

Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay İdari Dava Daireleri Genel Kurulunca gereği görüşüldü:
Ankara Üniversitesi Türk İnkilap Tarihi Enstitüsünde öğretim görevlisi olarak çalışmakta olan davacının, 15.7.1990 tarihinde sona erecek olan görev süresinin 15.1.1991 tarihine kadar 6 ay süreyle, uzatılmasına dair 13.7.1990 günlü, 04022-71-8937 sayılı davalı idare işleminin iptali istemiyle açılan dava sonucunda, Ankara 7. İdare Mahkemesinin 14.3.1991 günlü, E: 1990/429, K: 1991/379 sayılı kararıyla, dava konusu işlem iptal edilmiştir. Bu karar, temyizen incelenerek, Danıştay Beşinci Dairesinin 26.5.1992 günlü, E: 1991/1741, K: 1992/1624 sayılı kararıyla bozulmuş ise de; mahkeme, bozma kararına uymayarak ilk kararında ısrar etmiştir.
Bu kez, davalı idare, Ankara 7. İdare Mahkemesinin 8.10.1992 günlü, E: 1992/1204, K: 1992/847 sayılı ısrar kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Danıştay Beşinci Dairesince, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu`nun 2880 sayılı Kanunla değişik 31 inci maddesiyle, öğretim görevlilerinin görev süresinin uzatılıp uzatılmaması, uzatılma gerekli ise bunun süresinin saptanması konusunda idareye takdir yetkisi tanındığı, idarenin bu takdir yetkisini kamu yararı ve hizmet gereklerini gözeterek kullanması gerektiği, davacının, 15.7.1990 tarihinde sona erecek olan görev süresinin iki yıl yerine, 6 ay uzatılması yolundaki işlemin tesisinde takdir yetkisinin belirtilen ilkelerin gözardı edilerek kullanıldığına dair hukuki bilgi ve belgelerin ortaya konulamamış olduğu, idare mahkemesince idarenin takdir yetkisini ortadan kaldıracak ve bu süreyi bizzat saptama sonucu doğuracak biçimde karar vermesinde, Anayasanın 125/4 üncü maddesi ile 2577 sayılı Yasanın 2/2 nci maddesine uyarlık görülmediği, diğer yandan, davacının, sözleşme süresinin uzatıldığı 6 aylık sürenin bitiminden sonra, idarece sözleşmesinin yenilenmemesi halinde bu yoldaki işleme karşı ayrıca dava açabileceğinin de açık bulunduğu gerekçesiyle dava konusu işlemi iptal eden Ankara 7. İdare Mahkemesi kararı bozulmuştur.
Ankara 7. İdare Mahkemesi, davacının vermekle yükümlü olduğu Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi dersinin, bir öğretim yılı boyunca okutulan bir ders olduğu, görev süresinin iki yıl yerine altı ay uzatılmasının, dersin okutulması amacını yok edici, öğretim elemanının değişimi nedeniyle eğitim sistemini aksatıcı sonuçların doğmasına neden olacağı, üniversite mensubu olarak öğretim görevlisinin, kendlsini yetiştirme ve yenilemesinin yükseköğretimin vazgeçilmez amacı olduğu, bu gereğin iki yıllık devrelerle gerçekleştirilmesinin yükseköğretim sisteminin yaygın bir uygulaması haline dönüştüğü, atamanın, ancak üst sınırının yetişme ve sınama ölçütlerinin nesnel olarak kullanılmasına olanak verdiği, görev süresinin altı ay uzatılmasının kamu yararına da uygun düşmediği, idarenin takdir hakkının sözleşme süresi belirlenirken de, sözleşme feshedilirken de var olduğu, süre bitiminde sözleşmenin yenilenmemesi halinde var olan yargısal denetimi, sözleşmenin başlangıç evresine tanımamanın, bireyde saklı olan yargı yolunu yeğleme özürlüğü ile bağdaşmıyacağından bahisle, dava konusu işlemin iptaline dair ilk kararında ısrar etmiştir.
2547 sayılı Yasanın, 2880 sayılı Yasa ile değişik 31 inci maddesinde, öğretim görevlilerinin, en çok iki yıl süreyle atamalarının yapılabileceği hükmüne yer verilirken, atamada, idareye takdir yetkisinin tanındığı ve üst sınırın iki yıl ile belirlendiği görülmektedir. Görev süresinin ne kadar uzatılacağı konusunda idareye tanınan takdir yetkisini ortadan kaldıracak biçimde ve görev süresinin iki yıl olarak uzatılması gerekliliğini ortaya koyarak, başka deyişle, bu süreyi bizzat saptamak suretiyle verilen idare mahkemesinin iptal kararında, Anayasanın 125/4 ve 2577 sayılı Yasanın 2/2 nci maddesine uyarlık görülmediği gibi, dosyada mevcut bilgi ve belgelerin incelenmesinden, davacının görev süresinin 6 ay süre ile uzatılmasında, idarenin takdir yetkisini kamu yararı ve hizmet gereklerine aykırı olarak kullandığı sonucuna da varılamamaktadır.

Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin Kabulü ile Ankara 7. idare Mahkemesinin 8.10.1992 günlü, E: 1992/1204, K: 1992/847 sayılı ısrar kararının Danıştay Beşinci Dairesinin bozma kararında yer alan gerekçeler doğrultusunda BOZULMASlNA dosyanın anılan idare mahkemesine gönderilmesine 11.6.1993 gününde oyçokluğuyla karar verildi. KARŞI OY
Ankara 7. İdare Mahkemesince verilen 8.10.1992 günlü, E: 1992/1204, K: 1992/847 sayılı ısrar kararının usul ve hukuka uygun bulunduğu, temyiz dilekçesinde öne sürülen hususların kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı anlaşıldığından, davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile Ankara 7. İdare Mahkemesinin temyize konu kararının onanması gerektiği görüşüyle, verilen karara karşıyız.
kazancı