Alıntı: biz hukukçuların cezaları arttırma eğilimi yerine başka ne şekilde suçu önleyebiliriz'i düşünmeye başlamamız gerek

Bir hukukçunun suçu başka ne şekilde önleyebilirizi düşünmeye başladığı nokta cezaları artırma eğilimi göstermeye başladığı noktadır...

Ancak suçu önlemek için cezaların artırılmasını düşünmek bana biraz çaresizlik ve biraz kolaycılık gibi geliyor;

Çaresizlik var, çünkü önlemeyi ve ödetmeyi sağlayacak ekonomimiz yok, yeterince hukukçumuz, adliyemiz, tutukevimiz yok, istihdam açığımız çok, eğitim sistemimize söyleyecek lafım yok, bu kadar çokun ve yokun olduğu yerde insanın başka çaresi yok...

Kolaycılık var, çünkü çaresizliği bertaraf edecek inanç ve emek yok...

Okul yıllarında iki arkadaşımla işlediğimiz bir suçtan dolayı iki gün nezarette tutulmuştuk, işlediğimiz suçun cezası bir yıldan fazlaydı, belki öğrenci oluşumuz, belki genç oluşumuz ya da bilmediğim sebepten ötürü hakim "2 gün içerde kalmak size yeter deyip," bizi serbest bırakmıştı...

3 suçludan biri ben -hukukçu- diğeri şuan cezaevinde, diğerinden haber alamıyorum...

O günkü hakim bize bir yıl hapis cezası verseydi, belki ben bugün hukukçu olamayacaktım ama daha önemlisi belki de arkadaşım şuan cezaevinde olmayacaktı...

Saygılar.