Yanıt ölüm olsa idi, hiçkimse çalışmaz, bulduğunu yer, işi gücü gezmek yeni yerler görmek, yan gelip yatmak olurdu. Yaşamın sürmesinde insanoğlunun katkısı hiçe sayılamayacağı için yaşıyor ve çalışıyoruz.

Sevginin ve aşkın sembolü içinse cinsel organlar gerçekten çok kötü bir fikir. Sponsorumuz yalnızca hormonlar olsa ve bu hormonlara bağlı olarak yaşamın sürmesini düşündüğümüzde ise, görüşler, konuşmalar, hayata bakış anlamını yitirir, doğurganlığa yönelirdik. Geniş kalçalar, ya da kadının süt verme oranı, kaç çocuğu olduğu vs. Ya da erkeğin performansına göre ayarlardık kalp atışımızı.