Bu çarpık algı düzeneği içinde, kendi aleyhine eyleyen kadın tiplemelerini de gözden uzak tutmamalı.

Cinsler bazında ayırım gözetmeksizin, kadını da erkeği de -ekseriyetle- yetiştiren kadın/anne, iktidarın ve buyrukların doğrultusunda ve kendi aleyhine kurulan tuzaklara genellikle bilerek ve isteyerek , ya da ayırdına dahi varmayarak, düşmüştür.

Ezilen kadın modeli görebildiğimiz kadarıyla üç ana yol izlemiştir:

-Tahakküme boyun eğme, kimliksizleşme.

-Tahakküme baş kaldırı, özgürlüğün ve birey olmanın sancılı yollarını adımlama.

-Her ikisini de becerememekle birlikte, (Savaşı göze almak ya da mağlubiyeti kabullenmek seçenekleri), en acı ve nesillere en zarar verici olan, üçüncü seçenek: İktidarı alkışlayarak, veriyor göründüğü onay çerçevesinde kendisini keskin yaptırımlardan uzak tutarak, sözde iktidar koltuğu paylaşımı.

İtiraf edilmelidir ki, Türk kadını ekseriyetle 3. yolu seçmiştir. Günlerde erkeklerini/hükümranlarını en acımasız ve en bayağı biçimde hemcinslerine çekiştirirken, evine geldiğinde evine geç gelen kızını alkış beklentisiyle ezebilmiş, geç gelen oğluyla gururlanabilmiştir.

Kaybetmeyi göze almadan çıkılan yolculuklardan zafer beklenmesi Türk kadınına yetiştirdiği nesiller bazında, kimliğinin yanında, çok da zaman kaybettirmiştir.

Çocuktaki yanlış, ebeveyndeki yanlışa aynadır.

Saygılarımla...