Olgunlaşmayı zamanın bizi nereye yaklaştırdığı bakımından değerlendirmeden tanımlamak istersem kendi adıma, sayın "ays" ye katılıyorum, olgunlaştıkça hem kendimi daha iyi tanıdığımı hem de kendimden uzaklaştığımı farkettiğimde sanki elimden birşeyler kayıp gitmiş gibi hissettim. Halen öyle hissediyorum. Bu mutlaka her bireyin kendi yaşadıkları, hayatın ona yaşattıkları ile ilgili ama ben olgunlaştıkça kendimden uzaklaştım! İstemdışı olsada. Yoksa biz elimizde olan ve olmayan şeylerin ayrımına varamıyor muyuz?